பினாங்கு இந்தியர்
.jpg) 1907-ஆம் ஆண்டு பினாங்கு புரோவின்ஸ் வெல்லஸ்லி மாநிலத்தில் (இன்றைய செபராங் பிறை) ஒரு தமிழ் பெண்கள் குழு | |
| மொத்த மக்கள்தொகை | |
|---|---|
| 155,492 8.9% [1] | |
 ஜார்ஜ் டவுன்,: பத்து பெரிங்கி, குளுகோர், பாலிக் புலாவ், ஆயர் ஈத்தாம்[2] | |
_Logo.png){kind=logo} செபராங் பிறை: கெப்பாலா பத்தாஸ், நிபோங் திபால், பிறை, சிம்பாங் அம்பாட்[2] | |
| மொழி(கள்) | |
| தமிழ் (மலேசியத் தமிழ்) பெரும்பான்மை/ஆதிக்கம், கெடா மலாய் மொழி; ஆங்கிலம் (தமிங்கிலம் மற்றும் மாங்கலிசு) மற்ற இந்திய மொழிகள்: தெலுங்கு, பஞ்சாபி, மலையாளம் | |
| சமயங்கள் | |
| இந்து சமயம் (பெரும்பாலும்), கிறிஸ்தவம்,சீக்கியம்,இசுலாம்,பகாய் சமயம்,சைனம் |
பினாங்கு இந்தியர் ( மலாய்: Kaum India Pulau Pinang); என்பவர்கள் பினாங்கு மாநிலத்தைச் சேர்ந்த மலேசிய இந்தியர்கள் ஆவார்கள். இவர்கள், பினாங்கு சூலியாக்கள் (Chulias) என்றும் அறியப்படுகிறார்கள். இவர்களில் பெரும்பான்மையோர் மலேசியாவின் பினாங்கு மாநிலத்தில் வாழ்கின்றனர்.
மலேசியாவில் பிரித்தானிய ஆட்சிக் காலத்தில் இந்தியாவிலிருந்து குடிபெயர்ந்தவர்களின் அடிப்படையில், பெரும்பாலானவர்கள் வாரிசுகளாக உள்ளனர். அவர்களில், சோழர் காலத்தில் பினாங்கிற்கு வந்து சேர்ந்த பண்டைய இந்தியர்களும் உள்ளனர் என சான்றுகள் உள்ளன.
பினாங்கு இந்தியர்கள், மாநிலத்தின் தொழில்முறை சமூகத்தின் பெரிய பகுதியை உள்ளடக்கியவர்கள். எடுத்துக்காட்டாக வணிகம், சட்டம், மருத்துவம் மற்றும் அரசியலிலும் முக்கியப் பங்கு வகிக்கின்றனர். பினாங்கின் துணை முதல்வராக டாக்டர் பி. ராமசாமி நியமிக்கப்பட்டதைத் தக்க சான்றாகக் கொள்ளலாம்.[3][4]மேலும், மலேசியாவின் முதல் தமிழ்க் கல்வியியல் பள்ளி பினாங்கில் நிறுவப்பட்டது.
வரலாறு.
[தொகு]
ஏற்கனவே 1790களில், பிரான்சிஸ் லைட், சுலியாக்களை (அதாவது, இந்தியாவின் கோரமண்டல் கடற்கரை சேர்ந்த மக்கள்) பினாங்கில் கடைக்காரர்களாகவும் விவசாயத் தொழிலாளர்களாகவும் குறிப்பிடுகிறார்.
ஒவ்வொரு ஆண்டும் சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்கள் இந்த முறையில் வேலைக்கு வந்ததாக லைட் மதிப்பிட்டார். இருப்பினும், சீனர்களுக்கு மாறாக, இந்த தொழிலாளர்கள் பினாங்கில் ஒரு நிரந்தர குடியேற்றத்தை உருவாக்கவில்லை.
அவர்கள், பணத்தை மிச்சப்படுத்த நீண்ட நேரம் வேலை செய்வார்கள், பின்னர் தென்னிந்தியா உள்ள தங்கள் குடும்பங்களுக்குத் திரும்புவார்கள். புலம்பெயர்ந்தோர் குழுவில் ஆதி திராவிடர் என்ற தமிழ் நாட்டின் உட்பகுதிகளில் தோன்றிய வறிய தொழிலாளர்கள் குழுவும், தங்கள் தாயகத்தில் போதிய வேலை இல்லாததால், உயிர்வாழ்வதற்காக வெளிநாடுகளுக்குச் சென்ற ஆந்திர தேச தொழிலாளர்களும் அடங்குவர்.
பெரும்பாலும் முசுலிம்களாக இருந்த மலபாரிகள் என்றும் அழைக்கப்படும் மலபார்கள் பினாங்கிற்கு குற்றவாளிகளாக கொண்டு வரப்பட்டனர். அவர்கள் பினாங்கில் சாலைகள் மற்றும் அரசு கட்டிடங்களை கட்டியதாக அறியப்பட்டது. மலபாரிகள் பினாங்கிற்கு குடிபெயர்ந்ததால் பினாங்கில் கம்புங் காகா மற்றும் கம்புங் மலபார் போன்ற இடங்கள் இருந்தன.
இந்திய புலம்பெயர்ந்தோரின் மற்றொரு வர்க்கம் காவிரி டெல்டா பகுதிகளைச் சேர்ந்த (மெட்ராஸின் சிவகங்கை மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த 'நாட்டுக்கோட்டை செட்டியர்கள்' என்று அழைக்கப்படும்) ஒரு வர்க்க மக்கள், அவர்கள் தொழில் ரீதியாக பணக்காரர்களாக இருந்தனர். பினாங்கு மற்றும் தோட்டங்கள் வளர்ந்த பிற இடங்களில் அவர்கள் இருந்ததால் வணிகர்கள், சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் மற்றும் தோட்டக்காரர்களுக்கு உதவினர், ஏனெனில் இந்த செட்டியர்கள் எந்தவொரு பயனுள்ள வங்கிகளும் இல்லாத நிலையில் தேவையான பணி மூலதனத்தை முன்னேற்றிக்கொண்டிருந்தனர். பினாங்கில் பணப் பொருளாதாரத்தை உருவாக்குவதற்கான தனது திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக செட்டியார் சமூகத்தினரின் இடம்பெயர்வையும் லைட் ஊக்குவித்தார்.
தமிழ் புலம்பெயர்ந்தோரைப் போலல்லாமல், வடக்கு கோரமண்டல் கடற்கரை தெலுங்கு குடியேறியவர்கள் குடும்பங்களாக பினாங்கிற்கு வந்தனர். இந்த காரணத்திற்காக, பலர் தங்கள் பணி காலம் முடிந்ததும் வெளியேறவில்லை, மாறாக தோட்டங்களில் அல்லது வணிகர்களாக தொடர்ந்து பணியாற்றினர். மலாய் தோட்டங்களில் பணிபுரிந்த தென்னிந்தியர்களில் நான்கில் மூன்று பங்கு பேர் இந்தியாவுக்குத் திரும்பினர், அவர்களில் கிட்டத்தட்ட அனைவரும் தமிழர்கள்தான்.
மலேசியாவை ஆக்கிரமித்ததன் விளைவாக, மியான்மர் ரயில் கட்டுமானத்திற்கான அடிமைத் தொழிலாளர்களுக்காக வந்த ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் பர்மாவில் மலேசியா மற்றும் பர்மாவைச் சேர்ந்த சுமார் 150,000 + இந்தியத் தமிழர்களை ஜப்பானியர்கள் கொன்றனர்.
ஒளியில் தொடங்கி, பினாங்கு மத மற்றும் இன சகிப்புத்தன்மையின் பாரம்பரியத்தை பெருமைப்படுத்தியது. அனைத்து இனங்களும் அந்தந்த மத நம்பிக்கையை கடைப்பிடிக்க முடிந்தது, இதனால் பல இன சமூகத்தில் சமூக ஸ்திரத்தன்மை அடையப்பட்டது.
மொழி
[தொகு]பினாங்கில் இந்தியர்கள் பேசும் முக்கிய மொழி மலேசிய தமிழ் பேச்சுவழக்கு ஆகும், இது நாட்டின் அதிகாரப்பூர்வ மற்றும் தேசிய மொழியான மலேசிய மொழிக்கு கூடுதலாகும் (ஆங்கிலமும் பரவலாக பேசப்பட்டு புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது). தமிழ் தவிர, தெலுங்கு, மலையாளம்மலையாளம் பஞ்சாபி மொழிகளும் தெலுங்கு, மலையாளஂ மற்றும் பஞ்சாபி சமூகத்தினரால் பேசப்படுகின்றன. இந்திய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த இந்திய, மலாய் மற்றும் அரபு கலப்பு வம்சாவளியை சேர்ந்த முஸ்லீம் கிரியோல் இனக்குழுவான ஜாவி பேரனகன் இனத்தவர் பெரும்பாலும் ஆங்கிலத்துடன் மலாய் மொழியை தங்கள் முதல் மொழியாகப் பயன்படுத்துகின்றனர். மமக் என்று அழைக்கப்படும் இந்திய முஸ்லிம்களின் மற்றொரு தனித்துவமான குழு பினாங்கு மலாய் (பெலட் உத்தரா) மாறுபாட்டை தங்கள் முதல் மற்றும் அன்றாட மொழியாகப் பயன்படுத்துகிறது. வரலாற்று ரீதியாக, மாண்டரின் மற்றும் ஆங்கில பயன்பாடு உயர்வதற்கு முன்பு பினாங்கு ஹொக்கியன் பினாங்கு மொழியின் ஒரு மொழியாக குறிப்பிடப்பட்டது.[5] பினாங்கு ஹொக்கியன் இன்னும் பினாங்கு இந்திய சமூகத்தின் சில உறுப்பினர்களால் குறிப்பாக தெரு விற்பனையாளர்களால் பயன்படுத்தப்படுகிறது.[6]
சேர்ந்த இடம்
[தொகு]
மலேசியாவின் ஜார்ஜ் டவுன் நகரில் உள்ள லிட்டில் இந்தியா, மலேசியாவில் உள்ள ஒரு நன்கு அறியப்பட்ட இந்திய உறைவிடமாகும். இது லெபு குயின், லெபு சுலியா மற்றும் மார்க்கெட் ஸ்ட்ரீட்டைச் சுற்றியுள்ள பகுதியை உள்ளடக்கியது. பினாங்கு பாரம்பரிய மண்டலத்தின் மையத்திலும், அருகிலுள்ள பினாங்கின் முக்கிய நிதி மையத்திலும் அமைந்துள்ள பீச் ஸ்ட்ரீட், உள்ளூர் மற்றும் சர்வதேச சுற்றுலாப் பயணிகளிடையே பினாங்கில் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க ஷாப்பிங் இடமாக திகழ்கிறது.
கலாச்சாரம்
[தொகு]
பினாங்கில் உள்ள இந்திய சமூகம் குறிப்பாக உணவு வகைகள், திருவிழாக்கள் மற்றும் மத நடைமுறைகள் ஆகிய துறைகளில் குறிப்பிடத்தக்க கலாச்சார பங்களிப்புகளைச் செய்துள்ளது. பினாங்கு அதன் மாறுபட்ட உணவு கலாச்சாரத்திற்கு பெயர் பெற்றது, மேலும் இந்திய உணவுகள், குறிப்பாக தமிழ் மற்றும் மலையாள வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவை பரவலாக விரும்பப்படுகின்றன. தீபாவளி, தைப்பூசம் மற்றும் பொங்கல் போன்ற திருவிழாக்கள் உற்சாகத்துடன் கொண்டாடப்படுகின்றன, இது பினாங்கின் பன்முக கலாச்சார திரைச்சீலைக்கு பங்களிக்கிறது.
உணவு வகைகள்
[தொகு]னாங்கில் இந்திய சமையல் மலேசிய சமையலில் ஒரு விசித்திரமானது. நாசி கந்தர் மற்றும் ரோட்டி சனாய் போன்ற உணவுகள் பினாங்கில் மட்டுமல்லாமல், மலேசியாவின் முழுவதும் மிகவும் பிரபலமான உணவுகள் ஆகும். பினாங்கு, மலேசியா, அதன் பலவகை மற்றும் சுவைமிகு உணவுக் காட்சியுடன் புகழ்பெற்றது, மற்றும் பினாங்கில் இந்திய உணவுகள் இதற்குப் புறம்பானவை அல்ல. இந்திய சமூகத்தின் செழுமையான பாரம்பரியத்தால் பாதிக்கப்படுவதால், குறிப்பாக தமிழ்நாட்டில் (முக்கியமாக சேட்டினாடு சமையல்) மற்றும் இந்திய துணைக்கண்டத்தின் பிற பகுதிகள், பினாங்கின் இந்திய சமையல் சுவையான பல்வேறு உணவுகளை வழங்குகிறது.பினாங்கின் இந்திய உணவின் சில முக்கிய கூறுகள்:
- ரோட்டி கனாய்ரோட்டி கனாய் மலேசிய-இந்திய உணவு, ரோட்டி கனை, பினாங்கில் பிரதானமாக மாறியுள்ளது. இந்த பிளாட்பிரெட் பொதுவாக கோழி கறி, மீன் கறி அல்லது பருப்பு போன்ற பல்வேறு கறிகளுடன் பரிமாறப்படுகிறது. ரோட்டி திறமையாக புரட்டப்பட்டு நீட்டப்பட்டு, மெல்லிய, மெல்லிய அமைப்பை உருவாக்குகிறது, இது சுவையான கறிகளுடன் நன்கு இணைகிறது.
- நாசி கந்தர் நாசி கந்தர் என்பது இந்திய-முஸ்லீம் சமூகத்திலிருந்து தோன்றிய ஒரு பினாங்கு உணவு. இதில் வேகவைத்த அரிசியுடன் பல்வேறு வகையான கறிகள், இறைச்சிகள் மற்றும் காய்கறிகள் உள்ளன. இந்த உணவு பெரும்பாலும் வறுத்த கோழி, மீன் அல்லது மாட்டிறைச்சி போன்ற பக்கங்களுடன் பரிமாறப்படுகிறது, மேலும் இது இரவு உணவருந்துபவர்களுக்கு பல்வேறு சுவையான கறிகளுடன் தங்கள் உணவைத் தனிப்பயனாக்க அனுமதிக்கிறது.
- வாழை இலை அரிசி இந்த தென்னிந்திய உணவில் இருந்து ஈர்க்கப்பட்ட இந்த உணவு பினாங்கில் பிரபலமான ஒரு உணவாகும். பாரம்பரியமாக வாழை இலை பரிமாறப்படும் இதில் வேகவைத்த அரிசி, காய்கறி உணவுகள், ஊறுகாய் மற்றும் பல்வேறு கறிகள் அடங்கும். உணவு உண்பவர்கள் பெரும்பாலும் தங்கள் கைகளால் சாப்பிடும் தொட்டுணரக்கூடிய அனுபவத்தை அனுபவிக்கிறார்கள், மேலும் சுவைகளின் கலவை ஒரு உண்மையான மகிழ்ச்சியாகும்.
- சத்தி சொரு-இந்திய களிமண் அரிசி என்றும் அழைக்கப்படும் சத்தி சொரூ
- தோசை (தோசை மற்றும் இட்லிஃ தோசை அல்லது தோசை) என்பது அரிசி மற்றும் உளுந்து பருப்பிலிருந்து தயாரிக்கப்படும் புளிக்கவைக்கப்பட்ட குழம்பு ஆகும், இது பொதுவாக தேங்காய் சட்னி மற்றும் சாம்பார் (பருப்பு அடிப்படையிலான காய்கறி குழம்பு) உடன் பரிமாறப்படுகிறது. வேகவைத்த அரிசி கேக்குகள், இட்லி, தென்னிந்தியாவின் மற்றொரு விருப்பமான உணவு. இந்த இரண்டு உணவுகளும் பொதுவாக பினாங்கின் இந்திய உணவகங்களில் காணப்படுகின்றன.
- முர்தபாக்முர்தாபக் என்பது ஒரு அடைக்கப்பட்ட பிளாட்பிரெட் ஆகும், இது பெரும்பாலும் துண்டு துண்தாக வெட்டப்பட்ட இறைச்சி, வெங்காயம் மற்றும் மசாலாப் பொருட்களின் கலவையால் நிரப்பப்படுகிறது. இது பினாங்கின் இந்திய உணவு காட்சியின் விருப்பமான பகுதியாக மாறியுள்ள ஒரு சுவையான மற்றும் இதயப்பூர்வமான உணவாகும். முர்தபாக் பொதுவாக கறி சாஸ் ஒரு பக்கத்துடன் பரிமாறப்படுகிறது.
- பிரியாணி இந்திய பிரியாணி, நறுமண மசாலாப் பொருட்கள் மற்றும் இறைச்சியுடன் சமைக்கப்படும் நறுமணமுள்ள மற்றும் சுவையான அரிசி உணவு (வழக்கமாக கோழி அல்லது மட்டன்) பினாங்கில் ஒரு சமையல் ரத்தினமாகும். பிரியாணி பெரும்பாலும் ராய்தா (மூலிகைகள் மற்றும் மசாலாப் பொருட்களுடன் தயிர்) மற்றும் ஒரு பக்க சாலட் ஆகியவற்றுடன் வருகிறது.
- இந்திய இனிப்புகள் சில பாரம்பரிய இனிப்புகளை மாதிரி செய்யாமல் எந்த இந்திய சமையல் அனுபவமும் முழுமையடையாது. பினாங்கில், இந்திய இனிப்பு கடைகள் குலாப் ஜமுன், ஜிலேபி மற்றும் பர்ஃபி உள்ளிட்ட பல்வேறு வகையான விருந்துகளை வழங்குகின்றன. இந்த இனிப்புகள் பெரும்பாலும் திருவிழாக்கள் மற்றும் கொண்டாட்டங்களின் போது ரசிக்கப்படுகின்றன.
- மசாலா தேநீர் சுவையான உணவுகளை பூர்த்தி செய்ய, இந்திய தேநீர் அல்லது மசாலா சாய், பினாங்கில் பிரபலமான பான தேர்வாகும். ஏலக்காய் மற்றும் இலவங்கப்பட்டை போன்ற நறுமண மசாலாப் பொருட்களுடன் தயாரிக்கப்படும் இந்த மசாலா தேநீர், உணவை முடிக்க ஒரு ஆறுதலளிக்கும் மற்றும் சுவையான வழியாகும்.
திருவிழா
[தொகு]
பினாங்கின் மிகப்பெரிய திருவிழாக்களில் ஒன்று தைப்பூசம் என்று அழைக்கப்படும் இந்து மதத் திருவிழா ஆகும். தைப்பூசம் பகவான் முருகனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. 'விளக்குகளின் திருவிழா' என்று அழைக்கப்படும் தீபாவளி, அனைத்து இந்துக்களாலும் கொண்டாடப்படும் மற்றொரு பெரிய இந்து பண்டிகையாகும். வழக்கமாக ஜனவரி 13 முதல் 16 வரை நடைபெறும் பொங்கல் பண்டிகையை தமிழர்கள் கொண்டாடுகிறார்கள்.
மகர சங்கராந்தி என்று அழைக்கப்படும் இதேபோன்ற கொண்டாட்டங்கள் பெரும்பாலான பிற இந்திய சமூகங்களால் கொண்டாடப்படுகின்றன, பஞ்சாபியர்கள் அவற்றை லோஹ்ரி என்று அழைக்கிறார்கள். அதேசமயம் இந்திய கிறிஸ்தவர்கள் கிறிஸ்துமஸ் தினத்தையும் புனித வெள்ளியையும் கொண்டாடுகிறார்கள்.
இந்திய முசுலிம்கள், ஜாவி பெரனாக்கன்கள் மற்றும் மாமாகள் தங்கள் மலாய் இன சகாக்களைப் போன்ற நாட்டின் பிற முசுலீம் குழுக்களுடன் ஈத் அல் ஃபித்ர் மற்றும் ஈத் அல் ஆதாவைக் கொண்டாடுகிறார்கள்.
கல்வி
[தொகு]மலாயாவில் (இப்போது மலேசியா) உள்ள முதல் தமிழ்க் கல்வியியல் பள்ளிகள், தொழிலாளர் குறியீட்டு அடிப்படையில் பினாங்கில் நிறுவப்பட்டது. 2014-ல், பினாங்கு அரசு, மலேசியாவில் பினாங்கில் உள்ள முதல் தமிழ்க் கல்வியியல் உயர்தரம் பள்ளி திறக்க ஒரு மசோதாவைக் கொண்டு வந்தது. ஆனால் அரசியல் காரணங்களுக்காக இந்த முன்மொழிவு மைய அரசால் நிராகரிக்கப்பட்டது.[7]
பினாங்கில் ஆங்கில ஆசிரியர்களின் பெரும்பாலும் இந்திய மலேசியர்கள் ஆக உள்ளனர். சட்டம் மற்றும் மருத்துவம் இந்திய குடும்பங்கள் ஆழ்ந்துகொண்ட career விருப்பமாகவே இருந்தாலும், இப்போது இளம் இந்தியர்கள் பொறியியல், நிதி மற்றும் தொழில்முனைவோர்கள் போன்ற பிற துறைகளில் செல்ல முயற்சிக்கின்றனர்..
குறிப்பிடத்தக்க பினாங்கு இந்தியர்கள்
[தொகு]- அப்துல் மாலிக் மைடின் (1975-மலேசிய தனி நீச்சல் வீரர்) 2003 ஆகஸ்ட் 3 அன்று ஆங்கிலக் கால்வாயைக் கடந்து சென்ற முதல் மலேசிய மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசியர் என்ற பெருமையை அவர் பெற்றார்.
- பிஷன் சிங் ராம் சிங் (1944-2006), மலேசிய சமூக ஆர்வலர் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்.
- செசில் ராஜேந்திரன் (1941-மலேசிய கவிஞர் மற்றும் வழக்கறிஞர்)
- டேவிட் ஆறுமுகம், அல்லீகேட்ஸ் இசைக்குழுவின் நிறுவன உறுப்பினர்கள்.
- டெபோரா பிரியா ஹென்றி (1985-) மிஸ் மலேசியா 2007 (அயர்லாந்து மற்றும் இந்திய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்)
- ஃபைசா எலாய் (1982-மலேசிய நடிகை (பஞ்சாபி, தாய் மற்றும் மலாய் வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்)
- கோபிந்த் சிங் தியோ (1973-) பிரபல மலேசிய வழக்கறிஞரும் அரசியல்வாதியும், சிலாங்கூர், புச்சோங்கின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும் ஆவார்.
- ஜகதீப் சிங் தியோ (1971-1971) வழக்கறிஞர் மற்றும் ஜனநாயக நடவடிக்கைக் கட்சி (மலேசிய சட்டமன்ற உறுப்பினர், டாட்டோ கேரமத், பினாங்கு).
- கர்பால் சிங் (1940-2014), மலேசிய முன்னாள் வழக்கறிஞர் மற்றும் அரசியல்வாதி
- கிஷ்வா அம்பிகாபதி (1990-1990) முதல் ஆசிய தலைவர், காமன்வெல்த் இளைஞர் கவுன்சில் மற்றும் ராயல் மேஸ் தாங்கி ராணி இரண்டாம் எலிசபெத் 90 வது பிறந்த நாள் [8]
- கிருஷ்ணமூர்த்தி முனியந்தி (1980-மலேசிய கிரிக்கெட் வீரர்)
- லோகநாதன் ஆறுமுகம் (1952-2007), அல்லீகேட்ஸ் இசைக்குழுவின் நிறுவன உறுப்பினர்கள்.
- எம். மனோகரன் (1959-மலேசிய அரசியல்வாதி)
- நிக்கோல் டேவிட் (1983-1983) உலக நம்பர் 1 ஸ்குவாஷ் வீரர் (இந்திய மற்றும் சீன வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்)
- ஜி. பழனிவேல் (1949-) இயற்கை வளங்கள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் அமைச்சர் மற்றும் மலேசிய இந்திய காங்கிரஸின் தற்போதைய தலைவர்.
- பீட்டர் பிரகாஸ் (1926-2014), மலேசிய இசையமைப்பாளர் மற்றும் இசைக்கலைஞர்
- டி. எஸ். ராமநாதன், ஜார்ஜ் டவுன் நகரின் முதல் மேயர் மற்றும் மலாயா தொழிலாளர் கட்சி நிறுவனர்
- ராம்கர்பால் சிங், மலேசிய வழக்கறிஞர் மற்றும் அரசியல்வாதி
- சையத் தாஜுதீன் (1943-மலேசியா) நன்கு அறியப்பட்ட ஓவியர்
- மலேசியாவை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் தொழில்முறை ஸ்குவாஷ் வீராங்கனை வனேசா ராஜ்
- வனிதா இம்ரான், நடிகை மற்றும் தொலைக்காட்சி தொகுப்பாளர்
- எஸ். வீனோட் (1988-மலேசிய கால்பந்து வீரர்.
- விஜய் ஈஸ்வரன் (1960-மலேசிய தொழிலதிபர்)
- எஸ். கே. சுந்தரம் (மலேசிய தொழிலதிபர்)
- டாக்டர் ஜெகஜீவா ராவ் சுப்பா ராவ், மகப்பேறியல் மற்றும் மகளிர் மருத்துவ ஆலோசகர், 2010 ஆம் ஆண்டில் ஆஸ்திரேலியாவின் தொடக்க பிரதம மந்திரி ஆசியா முயற்சி விருதைப் பெற்ற முதல் நபர்.[9]
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ "TABURAN PENDUDUK MENGIKUT PBT & MUKIM 2010". Department of Statistics, Malaysia. பார்க்கப்பட்ட நாள் 15 December 2017.
- ↑ 2.0 2.1 "MyCensus 2020: Mukim/Town/Pekan". Department of Statistics Malaysia (Putrajaya): 174–175. February 2024. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9789672537069.
- ↑ "Tamil Schools |". Mynadi.wordpress.com. 24 July 2009. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-09-30.
- ↑ "Tamil Schools: The Cinderella of Malaysian Education". Aliran.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-09-30.
- ↑ "Penang Hokkien will be 'dead' in 40 years if people stop using it, says language expert - Malay Mail". 28 September 2022.
- ↑ "Penang Hokkien can survive - Letters - The Star Online". www.thestar.com.my.
- ↑ "Putrajaya shoots down Tamil secondary school proposal in Penang - the Malaysian Insider". www.themalaysianinsider.com. Archived from the original on 2 March 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 17 January 2022.
- ↑ "Penang man elected head of Commonwealth youth". freemalaysiatoday.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-09-30.
- ↑ "Australian High Commission in".
நூலியல்
[தொகு]- Sandhu, Kernial Singh (1969), Indians in Malaya-immigration and settlement, Cambridge University Press, p. 29
- Sinnappah, Anasanatnam (1979), Indians in Malaysia and Singapore, Kuala Lumpur: Oxford University Press, p. 19
- Snider, Nancy (1968), "What Happened in Penang", Asian Survey, 12 (12): 960–975, எண்ணிம ஆவணச் சுட்டி:10.2307/2642150, JSTOR 2642150
.svg){kind=small}