ஜார்ஜ் கூகார்
ஜார்ஜ் டூயி கூகார் ( George Dewey Cukor (/ˈkjuːkɔːr/ ; [1] ஜூலை 7, 1899 - ஜனவரி 24, 1983) ஓர் அமெரிக்கத் திரைப்பட இயக்குநர் .[2]இவர் முக்கியமாக நகைச்சுவை மற்றும் இலக்கிய தழுவல்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட திரைப்படங்களில் நடித்தார்.வாட் பிரைஸ் ஹாலிவுட் (1932), எ பில் ஆஃப் டைவர்ஸ் (1932), அவர் பெட்டர்ஸ் (1933), மற்றும் சுமால் கேர்ள்ஸ் (1933) ஆகிய திரைப்படங்களில் நடித்ததன் மூலம் இவர் பரவலாக அறியப்பட்டார். 1933 ஆம் ஆண்டில் இவர் எம்ஜிஎம் நிறுவனத்திற்காக டின்னர் அட் நைட் (1933) மற்றும் டேவிட் காப்பர்ஃபீல்ட் (1935) செல்ஸ்னிக் மற்றும் ரோமியோ அண்ட் ஜூலியட் (1936) மற்றும் காமிலே (1936) ஆகிய படங்களை இயக்கியுள்ளார்.
கான் வித் த விண்ட், தி பிலடெல்பியா ஸ்டோரி (1940), கேஸ்லைட் (1944),ஆடம்ஸ் ரிப் (1949), பார்ன் எஸ்டர்டே (1950), எ ஸ்டார் இஸ் பார்ன் ( 1954), போவானி ஜங்ஷன் (1956) ஆகிய திரைப்பங்களை இயக்கினார். மேலும் இவர் இயக்கிய மை ஃபேர் லேடிக்காக சிறந்த இயக்குநருக்கான அகாதமி விருதை வென்றார். அவர் 1980 ஆம் ஆண்டுகளில் தொடர்ந்து இயக்குநராகப் பணியாற்றினார்.
ஆரம்பகால வாழ்க்கை
[தொகு]கூகார் நியூயார்க் நகரில் மன்ஹாட்டனின் கிழக்குப் பகுதியில் பிறந்தார். இவரின் தந்தை விக்டர் ஒரு ஹங்கேரிய-யூத குடியேறியவர், மாவட்ட வழக்கறிஞர் மற்றும் ஹெலன் இலோனா கிராஸ் ஆகியோரின் மகன் ஆவார். அவரது பெற்றோர் எசுப்பானிய அமெரிக்க போர் வீராங்கனையான ஜார்ஜ் டீவியின் நினைவாக அவரது நடுத்தர பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தனர்.
இவர் தனது குழந்தைப் பருவத்தில் பல தொழில்முறை அல்லாத நாடகங்களில் தோன்றினார். மேலும் தனது ஏழு வயதில் டேவிட் ஓ. செல்ஸ்னிக் உடன் ஒரு பாடலில் நடித்தார், பிற்காலத்தில் அவர் இவரது வழிகாட்டியாகவும் நண்பராகவும் ஆனார். [3] இளைஞனாக இருக்கும் போது கூகாரை பலமுறை நியூயார்க் ஹிப்போட்ரோமுக்கு அவரது மாமா அழைத்துச் சென்றார். இவர் டெவிட் கிளின்டன் உயர்நிலைப் பள்ளியில் கல்வி கற்றார். [4] [5]
1917 இல் பட்டம் பெற்றதைத் தொடர்ந்து கூகோர் தனது தந்தையினைப் போலவே சட்டத் துறையில் செல்வார் என எதிர்பார்க்கபட்டது. ஆனால் விருப்பமில்லாமல் நியூயார்க்கின் சிட்டி கல்லூரியில் சேர்ந்தார். அங்கு அக்டோபர் 1918 இல் மாணவர் இராணுவ பயிற்சிப் படையில் நுழைந்தார். சிறிது காலத்திலேயே அவர் பள்ளியினை விட்டு நீங்கினார். [6]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
[தொகு]கூகோர் ஓர் ஓரினச் சேர்க்கையாளர் ஆவார். அந்த சமயத்தில் இருந்த சமூகக் கட்டுப்பாடுகள் அதனை முறையற்றதாக கருதிய போதிலும் இவர் வெளிப்படையாக அதனை வெளிப்படுத்த்தினார். அவரின் ஆடம்பரமான வீட்டில் ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் நடக்கும் கேளிக்கை நிகழ்ச்சிகளில் அவரது நெருங்கிய நண்பர்கள் கலந்து கொள்வர்.[7]
கூகோரின் நண்பர்கள் அவருக்கு மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவர்களாக கருதப்பட்டது. மேலும் அவர் தனது வீட்டை அவர்களின் புகைப்படங்களால் நிரப்பினார். இவரின் வீட்டிற்கு அதிக முறை வந்து செல்லும் நபர்களாக கேதரின் ஹெப்பர்ன் மற்றும் ஸ்பென்சர் ட்ரேசி, ஜோன் க்ராஃபோர்டு மற்றும் டக்ளஸ் ஃபேர்பேங்க்ஸ், ஜூனியர், லாரன் பேகால் மற்றும் ஹம்ப்ரி போகார்ட், கிளாடெட் கோல்பர்ட், மார்லின் டீட்ரிக், லாரன்ஸ் ஆலிவர் மற்றும் விவியன் லே, நடிகர் ரிச்சர்ட் குரோம்வெல், ஸ்டான்லி ஹோலோவே, ஜுடி கார்லண்ட், ஜீன் டைர்னி, நோயல் கோவர்ட், கோல் போர்ட்டர் ஆகியோர் இருந்தனர்.
மரணம் மற்றும் மரபு
[தொகு]கூகார் ஜனவரி 24, 1983 இல் மாரடைப்பால் இறந்தார். மேலும் கிரேவ் டி, லிட்டில் கார்டன் ஆஃப் கான்ஸ்டன்சி, கார்டன் ஆஃப் மெமரி ஃபாரஸ்ட் லான் மெமோரியல் பார்க் (க்ளென்டேல்), கலிபோர்னியாவில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். [8] அவர் இறந்த நேரத்தில் அவரது சொத்துக்களின் நிகர மதிப்பு 37 2,377,720 என்று நீதிமன்ற பதிவுகள் சுட்டிக்காட்டின. [9]
2019 ஆம் ஆண்டில், கூகாரின் திரைப்படமான கேஸ்லைட் அமெரிக்க காங்கிரஸின் நூலகத்தால் தேசிய திரைப்பட பதிவேட்டில் பாதுகாப்பதற்காக கலாச்சார ரீதியாகவோ, வரலாற்று ரீதியாகவோ அல்லது அழகியல் ரீதியாக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
சான்றுகள்
[தொகு]- ↑ "NLS Other Writings: Say How, C". National Library Service for the Blind and Physically Handicapped. பார்க்கப்பட்ட நாள் December 17, 2018.
- ↑ "Obituary". Variety. January 26, 1983.
- ↑ McGilligan, p. 11.
- ↑ Kipen, David. "Flawed look at career of blacklisted director", San Francisco Chronicle, August 29, 2001. Accessed September 14, 2009. "The American 20th century went to high school at DeWitt Clinton High in the Bronx. Multicultural before there was a name for it – at least a polite one --Clinton nurtured such diverse and influential figures as Bill Graham, James Baldwin, George Cukor, Neil Simon and Abraham Lincoln Polonsky."
- ↑ McGilligan, p. 10.
- ↑ McGilligan, p. 19.
- ↑ McGilligan, pp. 186–87.
- ↑ Wilson, Scott. Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons, 3d ed.: 2 (Kindle Locations 10585-10586). McFarland & Company, Inc., Publishers. Kindle Edition.
- ↑ McGilligan, p. 343.