செவ்வந்தி சிம்மாசனம்
செவ்வந்தி சிம்மாசனம் (Chrysanthemum Throne) சப்பான் பேரரசரின் சிம்மாசனமாகும் . கியோட்டோ அரண்மனையில் உள்ள ஷிஷின்-டெனில் உள்ள சிம்மாசனம் போன்ற மிகவும் குறிப்பிட்ட இருக்கைகளையும் இந்த வார்த்தை குறிக்கலாம்.[1]
டோக்கியோ அரண்மனையில் பயன்படுத்தப்பட்டவை மற்றும் உத்தியோகபூர்வ செயல்பாடுகளின் போது பேரரசரால் பயன்படுத்தப்படும் பல்வேறு சிம்மாசனங்கள் அல்லது இருக்கைகள், இருப்பினும் செவ்வந்தி சிம்மாசனம் என்று அறியப்படவில்லை.[2]
ஒரு அர்த்தத்தில், "செவ்வந்தி சிம்மாசனம்" என்பது அரச தலைவர் [3] மற்றும்சப்பானிய முடியாட்சியின் நிறுவனத்தையும் குறிக்கிறது.[4][5] [6][7][8][9]
வரலாறு
[தொகு]
சப்பான் உலகின் மிகப் பழமையான பரம்பரை முடியாட்சியாகும்.[10] செவ்வந்தி சிம்மாசனம் என்பது ஒரு சுருக்கமான ஆகு பெயர் கருத்தாகும், இது மன்னரையும் அரசாங்கத்தின் இருப்புக்கான சட்ட அதிகாரத்தையும் குறிக்கிறது.[11] 1947 க்கு முன்னர் சப்பானிய முடியாட்சியின் தனிப்பட்ட சொத்துக்களில் இருந்து தேசிய அரசின் சொத்துக்களைப் பிரிக்கவில்லை.
புராணத்தின் படி, சப்பானிய முடியாட்சி கிமு 660 இல் பேரரசர் ஜிம்முவால் நிறுவப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது; பேரரசர் நருஹிட்டோ செவ்வந்தி சிம்மாசனத்தை ஆக்கிரமித்துள்ள 126வது மன்னர் ஆவார். தற்போதுள்ள வரலாற்றுப் பதிவுகள், 15வது பேரரசராகக் கருதப்படும், 4ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஆட்சி செய்ததாகக் கருதப்படும் பேரரசர் ஓஜின் வரை மட்டுமே சென்றடைகிறது.[12]
1920 களில், ஹிரோஹிட்டோ தனது தந்தையின் ஆட்சியின் பல ஆண்டுகளில் பட்டத்து இளவரசர் பணியாற்றினார். அப்போது பேரரசர் தைஷோ உடல் ரீதியாக தனது கடமைகளை நிறைவேற்ற முடியவில்லை. இருப்பினும், இளவரசர் தனது தந்தையின் மரணத்திற்குப் பிறகு மட்டுமே அடையக்கூடிய சிம்மாசனத்தின் அடையாள சக்திகளைக் கொண்டிருக்கவில்லை.[13]
சப்பானின் தற்போதைய அரசியலமைப்பு பேரரசரை "அரசு மற்றும் மக்களின் ஒற்றுமையின் சின்னமாக" கருதுகிறது. நவீன பேரரசர் ஒரு அரசியலமைப்பு மன்னர்.[14] "செவ்வந்தி சிம்மாசனம்" என்பதன் அர்த்தங்கள் நவீன முடியாட்சி மற்றும் சப்பானின் புகழ்பெற்ற மற்றும் வரலாற்று மன்னர்களின் காலவரிசைப் பட்டியலை உள்ளடக்கியது.
தகாமிகுரா
[தொகு]
உண்மையான சிம்மாசனம் தகாமிகுரா கியோட்டோ அரண்மனையில் அமைந்துள்ளது. இது முடியாட்சியால் பயன்படுத்தப்பட்ட மிகப் பழமையான சிம்மாசனமாகும். தற்போதைய மாதிரி 1912 இல் பேரரசர் டைஷோவின் அரியணை விழாவிற்காக கட்டப்பட்டது. இது ஒரு எண்கோண மேடையில் வைக்கப்பட்டுள்ளது. இது அறையின் மற்ற பகுதிகளிலிருந்து ஒரு திரைச்சீலையால் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. பேரரசரை பார்வையில் இருந்து மறைக்கும் நெகிழ் கதவு என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் 32 வான துறவிகளின் உருவம் வரையப்பட்டுள்ளது, இது ஹெயன் கால ஓவியத்தின் முதன்மை மாதிரிகளில் ஒன்றாகும். சிம்மாசனம் முக்கியமாக சிம்மாசனம் ஏற்றும் விழாவிற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
பேரரசர்களான அகிஹிட்டோ மற்றும் நருஹிட்டோவின் சிம்மாசனத்திற்காக, தகாமிகுரா மற்றும் மிச்சோடாய் சிம்மாசனங்கள் இரண்டும் பிரிக்கப்பட்டு, புதுப்பிக்கப்பட்டு, டோக்கியோவில் உள்ள அரண்மனையின் சீடன் அரசு அரங்கில் இப்போது விழாக்கள் நடைபெற்று வருகின்றன.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 337.
- ↑ McLaren, Walter Wallace. (1916). A Political History of Japan During the Meiji Era – 1867–1912, p. 361.
- ↑ Williams, David. (1858). The preceptor's assistant, or, Miscellaneous questions in general history, literature, and science, p. 153.
- ↑ Shûji, Takashina. "An Empress on the Chrysanthemum Throne?" பரணிடப்பட்டது 2006-01-13 at the வந்தவழி இயந்திரம் ஜப்பான் எக்கோ. Vol. 31, No. 6, December 2004.
- ↑ Green, Shane. "Chrysanthemum Throne a Closely Guarded Secret," Sydney Morning Herald (New South Wales). December 7, 2002.
- ↑ Ronald H. Spector. "The Chrysanthemum Throne," (book review of Hirohito and the Making of Modern Japan by Herbert P. Bix). New York Times. November 19, 2000.
- ↑ McNeill, David. "The Sadness Behind the Chrysanthemum Throne," The Independent (London). May 22, 2004.
- ↑ McCurry, Justin. "Baby Boy Ends 40-year Wait for Heir to Chrysanthemum Throne," The Guardian (London). September 6, 2006.
- ↑ "The Chrysanthemum Throne," Hello Magazine.
- ↑ McNeill, David. "The Girl who May Sit on Chrysanthemum Throne," The Independent (London). February 23, 2005.
- ↑ Williams, David. (1858). The preceptor's assistant, or, Miscellaneous questions in general history, literature and science, p. 153.
- ↑ Isaac Titsingh. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 19-21; H. Paul Varley. (1980). Jinnō Shōtōki, pp. 103–110; William George Aston. (1998). Nihongi, pp. 254-271.
- ↑ Jerrold Post et al. (1995). When Illness Strikes the Leader, p. 194.
- ↑ Weisman, Steven R. "Japan Enthrones Emperor Today in Old Rite With New Twist," New York Times. November 12, 1990