சுதா வர்கீசு
 | இக்கட்டுரை அல்லது கட்டுரைப்பகுதி சுதா வர்க்கீசு கட்டுரையுடன் ஒன்றிணைக்கப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. (கலந்துரையாடவும்) |
சுதா வர்கீசு | |
|---|---|
 2006 இல், ஜனாதிபதி அப்துல் கலாம் அவர்களிடமிருந்து பத்மசிறீ விருது பெறும் சகோதரி சுதா வர்கீசு | |
| பிறப்பு | 5 செப்டம்பர் 1949 கோட்டயம் மாவட்டம், கேரளம், இந்தியா |
| தேசியம் | இந்தியர் |
| பணி | சமூகப்பணி |
| அறியப்படுவது | நாரி குஞ்சன் பள்ளிகள், பிரேர்னா பள்ளிகள் |
சுதா வர்கீசு, சகோதரி சுதா என்றும் அழைக்கப்படுமிவர், இந்தியாவில் வாழும் ஒரு முன்னாள் மத சகோதரி மற்றும் சமூக சேவகர் ஆவார் [1] இவர் முசாஹர், பீகார் மற்றும் உத்தரபிரதேசத்தின் தலித், பட்டியல் சாதிகளில் "தீண்டத்தகாதவர்கள்" என்று கருதப்படுபவர்களுக்காக தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொண்டவராக அறியப்படுகிறார். இவர் பாட்னா மாவட்டத்தில் உள்ள ஜம்சவுத் என்ற கிராமத்தில் வசித்து வருகிறார். [2] இவர், சில நேரங்களில் "மூத்த சகோதரி" என்று அழைக்கப்படுகிறார். [3]
இவர், பீகாரில் உள்ள தலித் பெண்கள் மற்றும் பெண்களுக்கு கல்வி, எழுத்தறிவு, தொழில் பயிற்சி, சுகாதாரம், வாதிடுதல் மற்றும் வாழ்க்கைத் திறன்களை வழங்கும் லாப நோக்கற்ற அமைப்பான நாரி குஞ்சன் ("பெண்களின் குரல்" [4] ) இன் தலைமை நிர்வாக அதிகாரி ஆவார். நாரி குஞ்சன் அமைப்பு, பெண்களுக்காக 50 வசதிகளைக் கொண்டுள்ளது, இதில் மொத்தம் 1500 பெண்கள் சேர்க்கப்படுகின்றனர். [5]
சுதா வர்கீசு, ஒரு தலித் பிரிவில் இருந்து கொண்டு, தீண்டாமைக் கருத்துக்கு எதிராகப் போராடிய மற்றும் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை உருவாக்கியவர்களில் ஒருவரான பி.ஆர். அம்பேத்கர் [6] அவர்களிடமிருந்து உத்வேகம் பெற்றதாகக் கூறினார்.
ஆரம்ப கால வாழ்க்கை
[தொகு]சுதா வர்கீசு, 1949 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 5 ஆம் தேதி கேரளாவின் கோட்டயம் மாவட்டத்தில் ஒரு வளமான குடும்பத்தில் பிறந்தார் [7] 1965 ஆம் ஆண்டில், நோட்ரே டேம் டி நமூர் சகோதரிகளுடன் அவர்களது அகாடமியில் ஏழைகளுக்காகப் பணியாற்றுவதற்காக பீகாருக்குச் சென்றார். [8] [9] இவர் அங்கு சில ஆண்டுகள் பயிற்சி பெற்றார், அப்போது இவர் ஆங்கிலம் மற்றும் ஹிந்தி கற்றுக்கொண்டார். [10] இவர் துறவற மடத்தில் ஆசிரியையாக இருந்த வேலையை ராஜினாமா செய்தார், [11] 1986 இல் முசாஹர் கல்விக்காக, இந்தியாவில் உள்ள தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினர் பயன்படுத்தும் மண் மற்றும் செங்கல் வீடுகளின் ( தோலா ) வளாகத்திற்கு மாறினார். [12] [13]
அப்போதிருந்து, இவர் தாழ்த்தப்பட்ட பெண்களுக்காக, பள்ளிகள் மற்றும் ஒரு வீட்டைக் கட்டினார். [14] மேலும், "துஷ்பிரயோகத்தை எதிர்கொள்ளும் பெண்களுக்கான வழக்குகளை எதிர்த்துப் போராடவும், [15] குறிப்பாக கற்பழிப்பு, பாலியல் வழக்குகள் பெண்களுக்கு எதிரான துன்புறுத்தல் மற்றும் வன்முறை போன்ற வழக்குகளை எதிர்கொள்வதற்காகவும் 1989 இல் பெங்களூரில் உள்ள ஒரு பள்ளியில் சட்டப் பட்டம் பெற்றார் [16] [17] 2012 டெல்லி கூட்டு பலாத்கார வழக்கில் பாதிக்கப்பட்ட பெண்ணை ஆதரித்து இவர் ஒரு ஆர்ப்பாட்டத்திலும் இருந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. [18]
இவர் தனது வீட்டில், பதின்வயதுப் பெண்களைக் கூட்டி, அவர்களுக்கு வாசிப்பு, எழுதுதல், தையல் மற்றும் எம்பிராய்டரி ஆகியவற்றைக் கற்றுக் கொடுத்தார். [19] இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, சிறுமிகளுக்கு "ஊட்டச்சத்து, சுகாதாரம் மற்றும் பண மேலாண்மை ஆகியவற்றில் தொழிற்பயிற்சி" [20] கற்பிக்க ஐந்து மையங்களை இவர் திறந்தார், முசாஹர் பெண்களுக்கான நாரி குஞ்சன் அமைப்பு வசதிகளில் முதன்மையானது. இந்த மையங்கள் முதலுதவி மற்றும் பூர்வாங்க மருத்துவ உதவி மற்றும் பொருளாதார ரீதியாக மதிப்புமிக்க பிற திறன்களையும் கற்பிக்கின்றன. [21] இவர் தனது பெற்றோர், உடன்பிறந்தவர்கள் மற்றும் சமூகத்திடம் இருந்து நிதி பெற்றார். [22] UNICEF மானியம் சில ஆயிரம் டாலர்கள் 50 மையங்களுக்கு விரிவாக்கத்திற்காக அனுமதித்தது. [23]
இவர் 21 ஆண்டுகள் தோலாவில் வசித்து வந்தார். [24] முசாஹர் சிறுவர்களுக்கு எதிரான தாக்குதலின் குற்றவாளிகளின் பெற்றோரால் அச்சுறுத்தப்பட்ட பின்னர் இவர் துறவற மடத்திற்குத் திரும்பினார்; முசாஹருக்கு அவர்களின் உரிமைகள் பற்றி கற்பித்ததால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் காவல்துறையில் புகார் அளித்தனர். [25]
பிரேர்னா பள்ளிகள்
[தொகு]2005 ஆம் ஆண்டில் இவர் பாட்னாவுக்கு குடிபெயர்ந்தார், அங்கு இவர் "பிரேர்னா" என்ற பெயரில் ஒரு குடியிருப்புப் பள்ளியை நிறுவினார், இந்தி மொழி வார்த்தையின் தமிழ் அர்த்தம் உத்வேகம் என்பதாகும். இது டானாபூரின் புறநகரில் உள்ள லால் கோத்தியில் "பாதி பொது கழிப்பறை மற்றும் பாதி நீர் எருமை கொட்டகை" [26] என விவரிக்கப்பட்ட கட்டிடத்தில் இருந்தது. அரசு நிதி மற்றும் தன்னார்வ நன்கொடைகள் உதவியால் இந்த வசதியை மீட்டெடுப்பது சாத்தியமாகியது. இது 2006 இல் திறக்கப்பட்டது.
இது அனைத்து பெண்கள் பள்ளியாகும், இது பெண்கள் கல்வியைப் பெறுவதை உறுதி செய்வதற்காக அவர்கள், விவசாயத் தொழிலாளர்களில் இருந்து நீக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. சுதா வர்கீசு, அவர்களுக்கு அரசியலமைப்புச் சட்டம் உத்தரவாதம் அளித்துள்ள அடிப்படை உரிமைகள் பற்றியும் போதிக்கிறார். [27] மகாதலித் பெண்களுக்கான பிரேர்னா குடியிருப்புப் பள்ளியில் 125 பெண்கள் படிக்கின்றனர். [28] அங்கு பெண்கள் தினமும் குளிப்பதற்கும், நல்ல உணவு உண்பதற்கும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. [29]
சிறுமிகளுக்கு அடிப்படை திறன்களை கற்பிப்பதும், அவர்களின் முறையான கல்வியை அருகிலுள்ள பள்ளியில் வழங்குவதும் இப்பள்ளியின் நோக்கமாக இருந்தது. இருப்பினும், ஆசிரியர்கள் பள்ளியில் காண்பிப்பது அரிது, முதல் செமஸ்டரில் குழந்தைகள் கொஞ்சம் கற்றுக்கொண்டனர். இதன் காரணமாக, இவர் ஒரு டஜன் பெண்களை அருகிலுள்ள தனியார் பள்ளிக்கு அனுப்ப நிதி திரட்டினார், ஒவ்வொரு மாணவருக்கும் $200. மற்றவர்களுக்கு, இவர் குடியிருப்புப் பள்ளியில் சிறிது இடத்தைக் காலி செய்தார், மேலும் சில வேலையற்ற பல்கலைக்கழக பட்டதாரிகளை இந்த பெண்களுக்குக் கற்பிக்க வேலைக்கு அமர்த்தினார்.
பீகாரின் முதலமைச்சராக நிதிஷ்குமார் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிறகு, அவர் பிரேர்னா பள்ளியின் வெற்றியைப் பிரதிபலிக்க முடியுமா என்று வர்கீஸிடம் கேட்டார். [30] சுதா வர்கீசு முயற்சிப்பதாகக் கூறினார், மேலும் முதலமைச்சர் நிதிஷ்குமார், கயாவில் உள்ள ஒரு தளத்தில் பிரேர்னா 2 என்ற பள்ளியைத் திறப்பதற்கான ஆதாரங்களை சுதா வர்கீசுக்கு ஒதுக்கினார். கட்டுமானம் மற்றும் அதிகாரத்துவ தாமதங்கள் இருந்தபோதிலும், பள்ளி இறுதியில் திறக்கப்பட்டது, இப்போது பீகார் அரசாங்கத்தால் இயக்கப்படும் ஒரு திட்டமான மகாதலித் மிஷனால் ஓரளவு நிதியளிக்கப்படுகிறது. [31]
பிரேர்னா பள்ளிகள் ஒவ்வொன்றும் மதச்சார்பற்றவை, [32] மற்றும் கலிஸ்தெனிக்ஸ் மற்றும் கலை நிகழ்ச்சிகளை உள்ளடக்கியது. பெண்கள் தசரா போன்ற பொது விடுமுறை நாட்களில் வீடு திரும்புகிறார்கள், அவர்களில் சிலர் விடுமுறை முடிந்தபின் திரும்பவே இல்லை. ஏனெனில் அவர்களின் பெற்றோர்கள் அதிக வயதாகும் முன், அத்தகைய நடைமுறைகளை தடை செய்யும் சட்டம் இருந்தபோதிலும் கூட, அவர்களுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க விரும்புகிறார்கள், [33] தற்போது, பிரேர்னா பள்ளிகளில் சேர பெண்களின் நீண்ட காத்திருப்பு பட்டியல் காரணமாக, திரும்பி வராத சிறுமிகளின் இடங்கள் விரைவாக நிரப்பப்படுகின்றன.
நிலையான பாடத்திட்டத்திற்கு கூடுதலாக, பிரேர்னா கலை மற்றும் நடனம் கற்பிக்கிறார், மேலும் ஒரு கராத்தே ஆசிரியரை பணியமர்த்தினார். கராத்தே பெண்களுக்கு "அதிக தன்னம்பிக்கையையும், மேலும் சுய பாதுகாப்பையும்" கொடுக்கும் என்று வர்கீஸ் கருதினார். [34] 2011 இல், இந்த மாணவிகள் குஜராத்தில் நடந்த போட்டியில் ஐந்து தங்கம், ஐந்து வெள்ளி மற்றும் 14 வெண்கலப் பதக்கங்களை வென்று, ஜப்பானில் நடந்த ஆசிய ஜூனியர் கராத்தே சாம்பியன்ஷிப்பிற்குச் சென்று [35] கோப்பைகளை வென்றனர். [36]
விருதுகள்
[தொகு]2006 ஆம் ஆண்டில், வர்கீஸ் இந்திய அரசாங்கத்தால் வழங்கப்படும் சிவிலியன் விருதான பத்மஸ்ரீ விருதைப் பெற்றார். [37] 2023 ஆம் ஆண்டில், அவருக்கு ஜம்னாலால் பஜாஜ் விருது வழங்கப்பட்டது, காந்திய விழுமியங்களை நிலைநிறுத்தி சமூக சேவை செய்ததற்காக சுதா வர்கீசு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். [38]
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ Nolen: 10 December 2011
- ↑ Indian Catholic Community
- ↑ Nolen: 2013
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Srivastava: 2006
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Nolen: 2012
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Shoshit Seva Sangh
- ↑ Indian Catholic Community
- ↑ Nolen: 2012
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Srivastava: 2006
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Patna: 2008
- ↑ The Times of India: 2012
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Patna: 2008
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 2012
- ↑ Nolen: 2012
- ↑ Nolen: 2013
- ↑ Nolen: 2012
- ↑ Nolen: 10 December 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Nolen: 2013
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Jah: 2011
- ↑ Nolen: 3 December 2011
- ↑ Srivastava: 2006
- ↑ "Malayali social worker Sudha Varghese bags Jamnalal Bajaj Award". English.Mathrubhumi (in ஆங்கிலம்). 2023-12-08. Retrieved 2024-01-11.