உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

மிக்கோ

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
காமோ ஆற்றின் அருகே ஷின்டோ விழாவை மிக்கோ நிகழ்த்துகிறார்

மிக்கோ அல்லது மைக்கோ ( 巫女 ) என்பவர்கள் யப்பானின் சிந்தோ எனப்படும் மதப்பிரிவில் உள்ள கோயில் கன்னித்துறவிகள் ஆவர்.[1] [2] இவர்கள் துணைப் பாதிரிகள் எனவும் அழைக்கப்படுகின்றனர்.[3] மைக்கோ ஒரு காலத்தில் ஒரு ஷாமனாக அதாவது ஆவி உலகுடன் தொடர்புடையவராகவும் குறி சொல்பவர்களாகவும் கருதப்பட்டனர்.[4] ஆனால் நவீன ஜப்பானிய கலாச்சாரத்தில்,ஒரு நிறுவனமயமாக்கப்பட்ட தினசரி கோவில் வாழ்க்கையில் முக்கியப் பாத்திரமாக புரிந்து கொள்ளப்படுகின்றனர்.[5] இவர்கள் அங்கு புனித சுத்திகரிப்பு பணிகள் முதல் புனித ககுரா நடனம் வரை செய்யப் பயிற்சி பெறுகின்றனர்.[6]

உருவ விளக்கம்

[தொகு]
மைக்கோவின் உடையில் ஒரு வெள்ளை கோசோட் மற்றும் சிவப்பு ஹகாமா உள்ளன. தலை முடி ஒரு குதிரைவால் போன்று வெள்ளை மற்றும் சிவப்பு நாடாவில் கட்டப்பட்டுள்ளது.

ஒரு மிக்கோவானவர் பாரம்பரிய மரபுப்படி ஒரு ஜோடி சிவப்பு ஹக்காமா ஆடையை தனது இடுப்பினைச் சுற்றி அணிகிறார். ஹக்காமா உடையானது "கருஞ்சிவப்பு அல்லது குங்குமம் அல்லது செந்தூர வண்னத்தில், நீண்ட, பிரிக்கப்பட் கால்சட்டையும், ஒரு முடிச்சுடன் கட்டிய ஒரு நீண்ட, சற்று மடிப்புகளுடன் கூடிய பாவாடையும் கொண்ட உடையாகும். இதனுடன் மேலங்கியாக கோசோடு என்ற பெயருடைய வெள்ளை கிமோனோ அங்கியும் அணிகிறார். மேலும் சிலர் வெள்ளை அல்லது சிவப்புநிற நாடாக்கள் கொண்டு தலை முடியை முடிச்சிட்டுக் கொள்கின்றனர். ஷின்டோயிசத்தில், வெள்ளை நிறம் தூய்மையைக் குறிக்கிறது. காகுரா நடனங்களின் போது கொசோடுவின் மேல் அணியப்படும் ஆடை சிஹாயா என்று அழைக்கப்படுகிறது.

தமாகுஷி எனப்படும் அலங்கரிக்கப்பட்ட மரக்கிளை

மிக்கோக்கள் பாரம்பரியமாக வைத்திருக்கும் கருவிகளில் அஜுசாயுமி எனப்படும் வில்-அம்பு [7] தமாகுஷி எனப்படும் காணிக்கைக்கான அலங்கரிக்கப்பட்ட சகாக்கி -மரக் கிளைகள் [8] மற்றும் கெஹபாகோ எனப்படும் பொம்மைகள், விலங்குகள், மனித மண்டையோடுகள், ஷின்டோ பிரார்த்தனை மணிகள் ஆகியவை வைக்கப்பட்டிருக்கும் புனிதப்பெட்டிஆகியவை அடங்கும்.[9]

மைக்கோ விழாக்களில் மணிகள், முரசுகள், மெழுகுவர்த்திகள் மற்றும் அரிசி கிண்ணங்களையும் பயன்படுத்துகிறார்.

வரையறை

[தொகு]
பாரம்பரிய உடையில் மிக்கோக்கள்

ஜப்பனிய சொற்களில் மிக்கோ, புயூஜோ என்ற இரண்டு சொற்களும் முறையே "பெண் மத குருவையும்", "கோவிலின் கன்னியையும்" குறிக்கின்றன.[10] இவைகள் பொதுவாக சீன மொழியில் , என்றும் எழுதப்படுகின்றன அதாவது இது ஷாமன் மதகுருவையும் பெண்ணையும் குறிக்கும். மிக்கோ என்பது தொன்மையாக கடவுளின் குழந்தை அல்லது மதகுருவான குழந்தை என்ற பொருளில் வழங்கப்பட்டு வந்துள்ளது.

மைக்கோக்கள் முந்தைய காலங்களில் ஆவிகளைக் கட்டுப்படுத்தி, ஆவிகள் மற்றவர்களோடு தொடர்புகொள்ள ஓர் ஊடகமாகவும் இருந்துள்ளனர். (இதன் மூலம் அந்த நபர் அந்த காமி அல்லது ஆவியின் தெய்வீக விருப்பத்தை அல்லது செய்தியைத் தொடர்புகொள்வதற்கு நடுநிலை (யோரிமாஷி) ஆக பணியாற்கின்றனர். மேலும் இவர்கள் கோயில்களில் ஒரு தொழில்சார் சேவையாக முக்கோகு எனப்படும் அருள் வெளிப்பாட்டின் மூலமாக "அருட்குறி " சொல்லிவந்தனர் இதில் ஒரு காமி தனது விருப்பத்தைத் தெரிவிக்க இவர்களின் கனவில் தோன்றும். . காலம் செல்ல செல்ல அவர்கள் ஆலயங்களை விட்டு வெளியேறி மதச்சார்பற்ற சமூகத்தில் சுதந்திரமாக வேலை செய்யத் தொடங்கினர். ஆனால் இன்று மிக்கோக்கள் கோயில்களின் வரவேற்பறைகளின் முகப்பைல் அமர்ந்து காகுரா நடனம் செய்வதைத் தவிர வேறொன்றும் செய்வதில்லை.

ஒரு ஊடகம் அல்லது மைக்கோ அல்லது ஒரு கெக்கி, (இது ஒரு ஆண் ஷாமன்) தவிர, ஒரு டாகுசனின் தளத்தில் எப்போதாவது ஒரு சயானிவாவும் கலந்து கொள்ளலாம் [11] காமி காரி, டாகுசென் ஆகியோருள்ள விடத்தில் சயானியாவானவர் மிக்கோ அல்லது ஆவி ஏறியுள்ள நபரின் வார்த்தைகளை மற்றவர்களுக்குப் புரியவைக்கும் பணியைச் செய்கிறார்.[12] அல்லது செயலற்றவராகவும் இருக்கலாம், ஒரு நபர் திடீரென்று விருப்பமின்றி ஆட்கொள்லப்பட்ட பிறகு அல்லது ஒரு கனவில் ஆட்கொள்ளப்பட்ட பிறகு கொண்ட பிறகு பேசும்போது; தெய்வீக விருப்பத்தை அறிய அல்லது ஒரு தெய்வீக வெளிப்பாட்டைப் பெற ஒரு குறிப்பிட்ட நபரிடம் ஆவி இறங்கத் தூண்டப்படும்போது அவை அந்நபரின் மீது செயலில் இருக்கக்கூடும்.

மைக்கோ பல பெயர்களால் அறியப்படுகிறார்; ஃபேர்சைல்ட் "சன்னதியுடன் இணைக்கப்பட்ட மைக்கோ" [13] க்கான 26 சொற்களையும், "சன்னதியுடன் இணைக்கப்படாத மைக்கோ" க்கான 43 சொற்களையும் பட்டியலிடுகிறது. [14]

ஆங்கிலத்தில், இந்த வார்த்தை பெரும்பாலும் "கோயில் கன்னிகள்" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது, இருப்பினும் இலவச மொழிபெயர்ப்புகள் பெரும்பாலும் "பெண் ஷாமன்" ( ஷமங்கா) அல்லது "தெய்வீகவாதி".என்ற சொற்றொடரைப் பயன்படுத்துகின்றன. [15]

தற்கால மைக்கோ

[தொகு]
இகுடா சன்னதியில் மைக்கோ

தற்கால நவீன மைக்கோ பெரும்பாலும் ஷின்டோ ஆலயங்களில் காணப்படுகிறார்கள். அங்கு அவர்கள் சன்னதி செயல்பாடுகளுக்கு உதவுகின்றனர்; காகுரா போன்ற சடங்கு நடனங்கள் செய்கின்றனர்; ஓமிகுஜி எனப்படும் எதிர்கால அதிர்ஷ்டத்தை கூறுகின்றனர்; நினைவு பரிசுகளை விற்கின்றனர்;, ஷின்டோ சடங்குகளில் ஒரு கண்ணுஷி எனப்படும் கோயில் பராமரிப்பாளருக்கு உதவுகின்றனர். குலி என்பவர் சமகால மைக்கோவை இவ்வாறு விவரிக்கிறார்: "அவர் நவீனகால ஷாமானிக் சகோதரியின் தொலைதூர உறவினர், அவர் அநேகமாக இதனைப் பகுதிநேர நிலையில் செய்யும், ஒரு சாதாரண ஊதியத்தை வசூலிக்கும் பல்கலைக்கழக மாணவி." [16]

குறிப்புகள்

[தொகு]
  1. Groemer, 28.
  2. Aston, 101
  3. North-China herald, 571
  4. Picken, 140.
  5. Groemer, 29.
  6. Hearn, 246
  7. Fairchild, 76
  8. Fairchild, 77.
  9. Fairchild, 78
  10. Kokugo Dai Jiten Dictionary, Revised edition, Shogakukan, 1988.
  11. "Archived copy". Archived from the original on 2015-05-10. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-06-02.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  12. "Archived copy". Archived from the original on 2011-10-30. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-06-02.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  13. Fairchild, 119
  14. Fairchild, 120.
  15. Hearn, 202
  16. Kuly, 21.

குறிப்புகள்

[தொகு]
  • ஆஸ்டன், வில்லியம் ஜார்ஜ். ஷின்டோ: தெய்வங்களின் வழி . லாங்மேன்ஸ், கிரீன் மற்றும் கோ. (1905)
  • பிளாக், கார்மென். தி கேடல்பா வில்: ஜப்பானில் ஷாமனிஸ்டிக் நடைமுறைகள் பற்றிய ஆய்வு . லண்டன்: ஜார்ஜ் ஆலன் & அன்வின். (1975)
  • ஃபேர்சில்ட், வில்லியம் பி. "ஜப்பானில் ஷாமனிசம்", நாட்டுப்புற ஆய்வுகள் 21: 1-122. (1962)
  • நாட்டுப்புற சங்கம், தி. நாட்டுப்புறவியல், தொகுதி 10. இங்கிலாந்து. (1899)
  • க்ரோமர், ஜெரால்ட். "எடோ காலகட்டத்தில் கிழக்கு ஜப்பானில் பெண் ஷாமன்கள்", ஆசிய நாட்டுப்புற ஆய்வுகள் 66: 27–53. (2007)
  • ஹார்டாக்ரே, ஹெலன். "ஷின்மெயிஷின்காய் மற்றும் சமகால ஜப்பானிய வாழ்க்கையில் ஷாமனிசம் பற்றிய ஆய்வு," ஜப்பானில் மதம், பதிப்பு. வழங்கியவர் பி.எஃப். கோர்னிகி மற்றும் ஐ.ஜே. மக்மல்லன், கேம்பிரிட்ஜ் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், பக்.   198–219. (1996)
  • கேளுங்கள், லாஃப்காடியோ. அறிமுகமில்லாத ஜப்பானின் பார்வைகள் : தொகுதி 1. ஹ ought க்டன், மிஃப்ளின் மற்றும் நிறுவனம். (1894)
  • ஹோரி, இச்சிரோ. ஜப்பானில் நாட்டுப்புற மதம்: தொடர்ச்சி மற்றும் மாற்றம். சிகாகோ: யூனிவ். சிகாகோ பதிப்பகத்தின். (1968) பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0226353346 .
  • கவாமுரா குனிமிட்சு. "ஒரு பெண் ஷாமனின் மனம் மற்றும் உடல், மற்றும் உடைமை", ஆசிய நாட்டுப்புற ஆய்வுகள் 62.2: 257-289. (2003)
  • குலி, லிசா. " ஜப்பானிய மின்சோகு கெய்னில் டிரான்ஸெண்டென்ஸைக் கண்டறிதல்: யமாபுஷி மற்றும் மைக்கோ ககுரா ," எத்னாலஜிஸ் 25.1: 191-208. (2003)
  • வடக்கு-சீனா ஹெரால்ட் மற்றும் உச்ச நீதிமன்றம் & தூதரக வர்த்தமானி, தி: தொகுதி 79 - வடக்கு-சீனா ஹெரால்டு. (1906)
  • ரிச்சி, டேனியல் ஜப்பானிய ஷாமனிசம்: டிரான்ஸ் மற்றும் உடைமை . தொகுதி எடிசியோனி (கின்டெல் பதிப்பு, 2012).
  • பிக்கன், ஸ்டூவர்ட் டி.பி. ஷின்டோவின் A முதல் Z வரை . ஸ்கேர்குரோ பிரஸ். (2006)
  • வாலி, ஆர்தர். ஜப்பானின் நோ நாடகங்கள் . (1921)

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மிக்கோ&oldid=3361430" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது