பீனைல்கார்பைலமீன் குளோரைடு

பீனைல்கார்பைலமீன் குளோரைடு
Phenylcarbylamine chloride
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் பீனைல்கார்போனிமிடிக் இருகுளோரைடு
	வேறு பெயர்கள் பீனைல் ஐசோசயனைடு இருகுளோரைடு, கே-இசுடோப்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	622-44-6
ChemSpider	11646
EC number	210-735-0
	InChI InChI=1S/C7H5Cl2N/c8-7(9)10-6-4-2-1-3-5-6/h1-5H; Key: TTWWZVGVBRPHLE-UHFFFAOYSA-N;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	12145
	SMILES c1ccc(cc1)N=C(Cl)Cl;
UNII	84XDL272K2
UN number	1672
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	C7H5Cl2N
வாய்ப்பாட்டு எடை	174.02 g·mol−1
தோற்றம்	எண்ணெய் போன்ற நீர்மம்
மணம்	வெங்காயம் வாசனை
உருகுநிலை	19.5 °C (67.1 °F; 292.6 K)
கொதிநிலை	210 °C (410 °F; 483 K) at 760 mmHg
தீங்குகள்
முதன்மையான தீநிகழ்தகவுகள்	நச்சு
GHS pictograms
GHS signal word	அபாயம்
en:GHS hazard statements	H302, H315, H319, H331, H335
en:GHS precautionary statements	P261, P264, P270, P271, P280, P301+312, P302+352, P304+340, P305+351+338, P311, P312, P321, P330, P332+313
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

பீனைல்கார்பைலமீன் குளோரைடு (Phenylcarbylamine chloride) C₇H₅Cl₂N என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படுகிறது. இது இரசாயனப் போர் முகவராகப் பயன்படுத்தப்பட்ட ஒரு இரசாயன கலவை ஆகும். வெங்காயம் போன்ற வாசனை கொண்ட எண்ணெய் தன்மை கொண்டதாக இத் திரவம் உள்ளது.^[1] ஐசோசயனைடு இரு குளோரைடு என்ற சேர்மமாக வகைப்படுத்தப்படுகிறது. கண்ணீர் வரவழைக்கும் பண்பையும் நுரையீரலில் எரிச்சலையும் தரக்கூடிய சேர்மமாகவும் பண்புகள் கொண்டுள்ளது.^[2]^[3]

தயாரிப்பு

பீனைல் ஐசோதயோசயனேட்டை குளோரினேற்றம் செய்வதன் மூலம் பீனைல்கார்பைலமீன் குளோரைடு தயாரிக்கப்படுகிறது^[4]

மேற்கோள்கள்

↑ Handbook of chemical and biological warfare agents (2nd ed.). CRC Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780849314346.
↑ Cowell, E. M. (7 October 1939). "Chemical Warfare and the Doctor--I". BMJ 2 (4109): 736–738. doi:10.1136/bmj.2.4109.736. பப்மெட்:20782694.
↑ Hinkson de, H (January 1920). "Medical Aspect of Gas Warfare.". Journal of the National Medical Association 12 (1): 1–6. பப்மெட்:20891780.
↑ Sartori, Mario (1939). The War Gases (PDF).

[1] Handbook of chemical and biological warfare agents (2nd ed.). CRC Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780849314346.

[2] Cowell, E. M. (7 October 1939). "Chemical Warfare and the Doctor--I". BMJ 2 (4109): 736–738. doi:10.1136/bmj.2.4109.736. பப்மெட்:20782694.

[3] Hinkson de, H (January 1920). "Medical Aspect of Gas Warfare.". Journal of the National Medical Association 12 (1): 1–6. பப்மெட்:20891780.

[4] Sartori, Mario (1939). The War Gases (PDF).

[1]

[2]

[3]

[4]