பயனர்:Ezhilarasigopal2210386/மணல்தொட்டி

அமெரிக்க இந்தியப் போர்கள்  

அமெரிக்க எல்லைப் போர்கள் என்றும், இந்தியப் போர்கள் என்றும் அழைக்கப்படும் அமெரிக்க இந்தியப் போர்கள், ஐரோப்பிய அரசாங்கங்கள் மற்றும் வட அமெரிக்காவில் காலனித்துவவாதிகளாலும், பின்னர் அமெரிக்க அரசு மற்றும் அமெரிக்க குடியேற்றக்காரர்களாலும் பல்வேறு அமெரிக்க இந்திய பழங்குடியினருக்கு எதிராகப் போராடின. இந்த மோதல்கள் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப காலனித்துவ குடியேற்றங்களின் காலத்திலிருந்து 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பம் வரை வட அமெரிக்காவில் நிகழ்ந்தன. பல்வேறு போர்கள் பல்வேறு காரணிகளால் விளைந்தன, மிகவும் பொதுவானது இந்திய பழங்குடியினரின் நிலங்களில் குடியேறியவர்கள் மற்றும் அரசாங்கங்களின் விருப்பம். ஐரோப்பிய சக்திகள் மற்றும் அவர்களின் காலனிகள் ஒருவருக்கொருவர் காலனித்துவ குடியேற்றங்களுக்கு எதிராக போரை நடத்த உதவுவதற்காக நட்பு இந்திய பழங்குடியினரையும் பட்டியலிட்டன. அமெரிக்கப் புரட்சிக்குப் பிறகு, பல மோதல்கள் குறிப்பிட்ட மாநிலங்கள் அல்லது பிராந்தியங்களுக்கு உள்ளூர் மற்றும் அடிக்கடி நில பயன்பாடு தொடர்பான சர்ச்சைகளை உள்ளடக்கியது; சில வன்முறை பழிவாங்கும் சுழற்சிகள்.

1780 க்குப் பிறகு அமெரிக்கா முழுவதும் குடியேறியவர்கள் மேற்கு நோக்கி பரவியதால், குடியேறியவர்களுக்கும் பல்வேறு இந்திய பழங்குடியினருக்கும் இடையே ஆயுத மோதல்கள் அளவு, காலம் மற்றும் தீவிரம் ஆகியவற்றில் அதிகரித்தன. 1812 ஆம் ஆண்டு நடந்த போரில் உச்சக்கட்டம் வந்தது, அமெரிக்க மிட்வெஸ்ட் மற்றும் யுஎஸ் தெற்கில் உள்ள முக்கிய இந்திய கூட்டணிகள் அமெரிக்காவிற்கு எதிராக போரிட்டு தோல்வியடைந்தது. குடியேறியவர்களுடனான மோதல்கள் குறைவாகவே காணப்பட்டன, மேலும் பொதுவாக மத்திய அரசு மற்றும் குறிப்பிட்ட பழங்குடியினருக்கு இடையேயான ஒப்பந்தங்களால் தீர்க்கப்பட்டது, இது பெரும்பாலும் பழங்குடியினர் அமெரிக்காவிற்கு நிலத்தை விற்க அல்லது சரணடைய வேண்டும். அமெரிக்க அரசாங்கம் அடிக்கடி இந்த ஒப்பந்தங்களை மீறியது. 1830 ஆம் ஆண்டின் இந்திய அகற்றுதல் சட்டம், அமெரிக்க எல்லையில் மிசிசிப்பி ஆற்றின் கிழக்கிலிருந்து மேற்கு நோக்கி இந்தியப் பழங்குடியினரை கட்டாயப்படுத்த அமெரிக்க அரசாங்கத்திற்கு அதிகாரம் அளித்தது, குறிப்பாக ஓக்லஹோமாவாக மாறிய இந்தியப் பகுதிக்கு. கிரேட் ப்ளைன்ஸ் மற்றும் மேற்கு ஐக்கிய மாகாணங்களில் குடியேறியவர்கள் விரிவடைந்ததால், அந்தப் பகுதிகளின் நாடோடி மற்றும் அரை நாடோடி இந்திய பழங்குடியினர் இடஒதுக்கீடுகளுக்கு இடம்பெயர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

இந்திய மற்றும் முதல் தேச பழங்குடியினர் மற்றும் கூட்டணிகள் பெரும்பாலும் அத்துமீறி குடியேறியவர்கள் மற்றும் வீரர்களுடன் போரில் வெற்றி பெற்றன, ஆனால் அவர்களின் எண்ணிக்கை மிகக் குறைவாக இருந்தது மற்றும் அவர்களின் வளங்கள் மிகவும் குறைவாகவே இருந்தன, அமெரிக்காவிடமிருந்து தற்காலிக வெற்றிகள் மற்றும் சலுகைகளை விட அதிகமாக வெற்றி பெற முடியவில்லை.

மிசிசிப்பியின் கிழக்கு (1775–1842)

பிரிட்டிஷ் வணிகர்களும் அரசாங்க முகவர்களும் புரட்சியைத் தொடர்ந்து (1783-1812) அமெரிக்காவில் வாழும் இந்தியர்களுக்கு ஆயுதங்களை வழங்கத் தொடங்கினர், ஒரு போர் வெடித்தால், அவர்கள் பிரிட்டிஷ் தரப்பில் சண்டையிடுவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில். மேலும் அமெரிக்க விரிவாக்கத்தைத் தடுப்பதற்காக ஓஹியோ-விஸ்கான்சின் பகுதியில் ஒரு இந்திய தேசத்தை அமைக்க ஆங்கிலேயர்கள் திட்டமிட்டனர்.[5] 1812 இல் அமெரிக்கா எதிர்ப்புத் தெரிவித்து போரை அறிவித்தது. பெரும்பாலான இந்திய பழங்குடியினர் ஆங்கிலேயர்களை ஆதரித்தனர், குறிப்பாக டெகும்சேவுடன் கூட்டணி வைத்திருந்தவர்கள், ஆனால் அவர்கள் இறுதியில் ஜெனரல் வில்லியம் ஹென்றி ஹாரிசனால் தோற்கடிக்கப்பட்டனர். 1812 ஆம் ஆண்டு போர் இந்தியப் போட்டிகளுக்கும் பரவியது.

அமெரிக்கப் புரட்சிப் போர் (1775-1783)

அமெரிக்கப் புரட்சிப் போர் என்பது அமெரிக்க தேசபக்தர்களுக்கு இரண்டு இணையான போர்களாகும். கிழக்கில் நடந்த போர் ஆங்கிலேய ஆட்சிக்கு எதிரான போராட்டம், மேற்கில் நடந்த போர் "இந்தியப் போர்". புதிதாக பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட அமெரிக்கா, மிசிசிப்பி ஆற்றின் கிழக்குப் பகுதியைக் கட்டுப்படுத்த பிரிட்டிஷாருடன் போட்டியிட்டது. அமெரிக்க குடியேற்றத்தையும் விரிவாக்கத்தையும் குறைக்கும் நம்பிக்கையில் சில இந்தியர்கள் ஆங்கிலேயர்களுக்கு ஆதரவாக இருந்தனர். ஒரு எழுத்தாளரின் கருத்துப்படி, புரட்சிகரப் போர் என்பது அமெரிக்க வரலாற்றில் "மிக விரிவான மற்றும் அழிவுகரமான" இந்தியப் போர்.[7]

1776 இல் ஷாவ்னியால் ஜெமிமா பூனின் கடத்தல்

சில இந்திய பழங்குடியினர் போரில் எந்தப் பக்கத்தை ஆதரிப்பது என்பதில் பிளவுபட்டனர், அதாவது நியூயார்க் மற்றும் பென்சில்வேனியாவை தளமாகக் கொண்ட இரோகுவோஸ் கூட்டமைப்பு பிரிந்தது: ஒனிடா மற்றும் டஸ்கரோரா அமெரிக்க தேசபக்தர்களின் பக்கம், மோஹாக், செனிகா, கயுகா மற்றும் ஒனொண்டாகா ஆகியோர் பக்கபலமாக இருந்தனர். ஆங்கிலேயர். ஈரோக்வோயிஸ் ஒருவரையொருவர் நேரடியாக எதிர்த்துப் போராடுவதைத் தவிர்க்க முயன்றனர், ஆனால் புரட்சி இறுதியில் உள்-இரோகுயிஸ் போரை கட்டாயப்படுத்தியது, மேலும் இரு தரப்பினரும் போரைத் தொடர்ந்து பிரதேசத்தை இழந்தனர். ஒன்டாரியோவில் உள்ள கிராண்ட் ரிவர் மற்றும் வேறு சில நிலங்களில் முன்பதிவு செய்வதன் மூலம் நிலமற்ற இரோகுவோயிஸ் அவர்களுக்கு கிரீடம் உதவியது. தென்கிழக்கில், செரோகி தேசபக்திக்கு ஆதரவான பிரிவாகவும், பிரிட்டிஷ் சார்பு பிரிவாகவும் பிரிந்தது, அதை அமெரிக்கர்கள் சிக்கமாகா செரோகி என்று குறிப்பிடுகிறார்கள்; அவர்கள் இழுக்கும் கேனோவால் வழிநடத்தப்பட்டனர். பல பழங்குடியினரும் இதேபோல் பிரிக்கப்பட்டனர்.

செரோகி-அமெரிக்கப் போர்கள்

அமெரிக்கப் புரட்சிப் போரில் செரோகியின் ஈடுபாட்டுடன் தொடங்கி 1794 ஆம் ஆண்டின் பிற்பகுதி வரை எல்லை மோதல்கள் நிறுத்தப்படாமல் இருந்தன. பின்னர் "லோயர் செரோக்கி" என்று அழைக்கப்படும் "சிக்காமௌகா செரோகி", மேல்மலை நகரங்களில் இருந்தும் பின்னர் கீழ்ப்பகுதியிலிருந்தும் வந்தது. நகரங்கள், பள்ளத்தாக்கு நகரங்கள் மற்றும் மத்திய நகரங்கள். அவர்கள் போர்த் தலைவன் தென்மேற்கே இழுத்துச் செல்லும் கேனோவைப் பின்தொடர்ந்தனர், முதலில் சட்டனூகா, டென்னசிக்கு அருகிலுள்ள சிக்கமௌகா க்ரீக் பகுதிக்கு, பின்னர் ஐந்து கீழ் நகரங்களுக்கு மஸ்கோகி, வெள்ளை டோரிகள், ஓடிப்போன அடிமைகள் மற்றும் துரோகிகள் சிக்காசா மற்றும் மேலும் பல குழுக்களுடன் இணைந்தனர். நூறு ஷாவ்னி. தாக்குதலின் முதன்மையான இலக்குகள் வட்டாகா, ஹோல்ஸ்டன் மற்றும் நோலிச்சுக்கி ஆறுகள் மற்றும் மேல் கிழக்கு டென்னசியில் உள்ள கார்ட்டர்ஸ் பள்ளத்தாக்கில் உள்ள வாஷிங்டன் மாவட்ட காலனிகள், அத்துடன் 1780 ஆம் ஆண்டில் ஃபோர்ட் நாஷ்பரோவில் தொடங்கி, கென்டக்கி வரையிலான கம்பர்லேண்ட் ஆற்றின் குறுக்கே உள்ள குடியிருப்புகள் ஆகும். பிராங்க்ளின் குடியேற்றங்களுக்கு எதிராகவும், பின்னர் வர்ஜீனியா, வட கரோலினா, தென் கரோலினா மற்றும் ஜார்ஜியா மாநிலங்களுக்கும் எதிராக. சிக்காமௌகா மற்றும் அவர்களது கூட்டாளிகளின் தாக்குதல்களின் நோக்கம் சிறிய போர்க் கட்சிகளின் விரைவான சோதனைகள் முதல் நானூறு அல்லது ஐந்நூறு வீரர்களின் பெரிய பிரச்சாரங்கள் வரை மற்றும் ஒருமுறை ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்டவை. டிராகிங் கேனோவின் நெருங்கிய கூட்டாளியான அலெக்சாண்டர் மெக்கில்லிவ்ரேயின் கீழ் உள்ள அப்பர் மஸ்கோகி அவர்களின் பிரச்சாரங்களில் அடிக்கடி இணைந்தது மற்றும் தனித்தனியாக செயல்பட்டது, மேலும் கம்பர்லேண்டில் உள்ள குடியேற்றங்கள் வடக்கிலிருந்து சிக்காசா, ஷாவ்னி மற்றும் டெலாவேர் ஆகியோரின் தாக்குதலுக்கு உட்பட்டன. டிராகிங் கேனோ மற்றும் அவரது வாரிசான ஜான் வாட்ஸ் ஆகியோரின் பிரச்சாரங்கள் வடமேற்கு பிராந்தியத்தில் பிரச்சாரங்களுடன் அடிக்கடி நடத்தப்பட்டன.

தென்மேற்கு

ஸ்பானிய மற்றும் பூர்வீக அமெரிக்கர்களுக்கு இடையேயான பல்வேறு போர்கள், முக்கியமாக கோமன்ச்ஸ் மற்றும் அப்பாச்சிகள், தென்மேற்கு அமெரிக்காவில் 17 முதல் 19 ஆம் நூற்றாண்டு வரை நடந்தன. இந்த காலகட்டத்தில் ஸ்பெயின் கவர்னர்கள் சில பழங்குடியினருடன் சமாதான ஒப்பந்தங்களை செய்து கொண்டனர். காலனித்துவ காலத்தில் பல நிகழ்வுகள் தனித்து நிற்கின்றன: ஒருபுறம், நியூ மெக்சிகோவின் ஒரே காலனித்துவ ஆளுநரான டோமஸ் வெலஸ் கச்சுபின் நிர்வாகம், சான் டியாகோ குளம் போரில் அவர்களை எதிர்கொண்ட பிறகு அவர்களுடன் சமாதானத்தை நிலைநாட்ட முடிந்தது. அவர்களுடன் மோதலுக்கு வழிவகுக்கும் தவறான புரிதல்களுக்கு வழிவகுக்காமல் அவர்களுடன் எவ்வாறு தொடர்பு கொள்வது. 1680 ஆம் ஆண்டின் பியூப்லோ கிளர்ச்சியும் சிறப்பிக்கப்பட்டது, இதனால் ஸ்பானிய மாகாணம் இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது: ஒன்று ஸ்பானிய ஆளுநரால் வழிநடத்தப்பட்டது மற்றும் மற்றொன்று பியூப்லோஸின் தலைவரால். 1691 இல் டியாகோ டி வர்காஸ் அவர்களுடன் சமாதான உடன்படிக்கை செய்து கொள்ளும் வரை, இந்த காலகட்டத்தில் ஸ்பானியர்களுக்கும் பியூப்லோஸுக்கும் இடையில் பல இராணுவ மோதல்கள் நடந்தன, இது அவர்களை மீண்டும் ஸ்பானிஷ் ஆளுநரின் குடிமக்களாக மாற்றியது.

டகோட்டா போர்  

1862 இன் டகோட்டா போர் (பழைய அதிகாரிகள் மற்றும் பிரபலமான நூல்களில் பொதுவாக 1862 இன் சியோக்ஸ் எழுச்சி என்று அழைக்கப்படுகிறது) யு.எஸ் மற்றும் சியோக்ஸ் (டகோட்டா) இடையேயான முதல் பெரிய ஆயுத ஈடுபாடு ஆகும். மினசோட்டாவில் ஆறு வாரகால சண்டைக்குப் பிறகு, பெரும்பாலும் தலைமை தாயோடெடுடா (அக்கா, லிட்டில் க்ரோ) தலைமையில், 500 க்கும் மேற்பட்ட அமெரிக்க வீரர்கள் மற்றும் குடியேறியவர்கள் மோதலில் இறந்ததாக பதிவுகள் உறுதியாகக் காட்டுகின்றன, இருப்பினும் பலர் சிறிய தாக்குதல்களில் அல்லது கைப்பற்றப்பட்ட பிறகு இறந்திருக்கலாம். எழுச்சியில் இறந்த சியோக்ஸ் எண்ணிக்கை பெரும்பாலும் ஆவணப்படுத்தப்படவில்லை. போருக்குப் பிறகு, 303 சியோக்ஸ் போர்வீரர்கள் அமெரிக்க இராணுவ நீதிமன்றங்களால் கொலை மற்றும் கற்பழிப்பு குற்றவாளிகளாக நிரூபிக்கப்பட்டு மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டனர். பெரும்பாலான மரண தண்டனைகள் ஜனாதிபதி லிங்கனால் குறைக்கப்பட்டன, ஆனால் டிசம்பர் 26, 1862 அன்று, மினசோட்டாவில் உள்ள மன்காடோவில், 38 டகோட்டா சியோக்ஸ் ஆண்கள் தூக்கிலிடப்பட்டனர், இது இன்றும் அமெரிக்க வரலாற்றில் மிகப்பெரிய தண்டனையான வெகுஜன மரணதண்டனையாகும்.

பிளாக் ஹில்ஸ் போர்

1875 ஆம் ஆண்டில், டகோட்டா தங்கம் பிளாக் ஹில்ஸில் ஊடுருவியபோது 1876-77 இன் பெரும் சியோக்ஸ் போர் வெடித்தது. பிளாக் ஹில்ஸில் இருந்து அத்துமீறுபவர்களை வெளியேற்றுவதை நிறுத்த அரசாங்கம் முடிவு செய்து, சியோக்ஸிடமிருந்து நிலத்தை வாங்க முன்வந்தது. அவர்கள் மறுத்ததால், அரசாங்கம் நிலத்தை எடுக்க முடிவு செய்து, ஜனவரி 31, 1876 வரை லகோட்டாவை முன்பதிவு செய்ய அனுமதித்தது. காலக்கெடுவிற்குள் பழங்குடியினர் இடஒதுக்கீடுகளுக்குத் திரும்பவில்லை, மேலும் லெப்டினன்ட் கர்னல் ஜார்ஜ் கஸ்டர் லகோட்டா மற்றும் அவர்களது கூட்டாளிகளின் முக்கிய முகாமை லிட்டில் பிகார்ன் போரில் கண்டுபிடித்தார். கஸ்டரும் அவனது ஆட்களும் அவர்களது முக்கிய படைப் பிரிவிலிருந்து பிரிக்கப்பட்டனர், மேலும் அவர்கள் அனைவரும் கிரேஸி ஹார்ஸ் தலைமையிலான பல இந்தியர்களால் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் சிட்டிங் புல்லின் வெற்றியின் முந்தைய பார்வையால் ஈர்க்கப்பட்டனர். Anheuser-Busch brewing நிறுவனம் "Custer's Last Fight" ஐ சித்தரிக்கும் ஒரு வியத்தகு ஓவியத்தை அச்சிட்டு, அவற்றை ஒரு விளம்பர பிரச்சாரமாக பல அமெரிக்க சலூன்களில் பிரேம் செய்து தொங்கவிட்டு, இந்த போரின் பிரபலமான படத்தை உருவாக்க உதவியது.

லகோட்டாக்கள் 1890 ஆம் ஆண்டில் தெற்கு டகோட்டாவில் காயப்பட்ட முழங்கால் இட ஒதுக்கீட்டில் ஒரு பேய் நடனம் சடங்கை நடத்தினர், மேலும் இராணுவம் அவர்களை அடக்க முயற்சித்தது. இந்த முயற்சியின் போது டிசம்பர் 29 அன்று துப்பாக்கிச் சூடு வெடித்தது, மேலும் 300 இந்தியர்கள் வரை கொல்லப்பட்டனர், பெரும்பாலும் வயதான ஆண்கள், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் காயமுற்ற முழங்கால் படுகொலையில். படுகொலையைத் தொடர்ந்து, எழுத்தாளர் எல். ஃபிராங்க் பாம் எழுதினார்: "இந்தியர்களை ஒட்டுமொத்தமாக அழிப்பதில் மட்டுமே நமது பாதுகாப்பு தங்கியுள்ளது என்று முன்னோடி முன்னரே அறிவித்தார். பல நூற்றாண்டுகளாக அவர்களுக்கு அநீதி இழைத்த நாம், நமது நாகரிகத்தைப் பாதுகாக்க, அதைப் பின்பற்றுவது நல்லது. இன்னும் ஒரு தவறு மூலம் இந்த அடக்க முடியாத மற்றும் அடக்க முடியாத உயிரினங்களை பூமியின் முகத்தில் இருந்து துடைத்து விடுங்கள்.