தக் மாகாணம்
தக் மாகாணம் (ஆங்கிலம்:Tak Province) தாய்லாந்தின் மேற்கு மாகாணங்களில் ( சாங்வாட் ) ஒன்றாகும். இதன் அண்டை மாகாணங்கள் (வடக்கு கடிகார திசையில் இருந்து) மே ஹாங் சோன், சியாங் மாய், லம்பூன், லம்பாங், சுகோத்தாய், கம்பேங் பெட், நக்கோன் சவான், உத்தாய் தானி மற்றும் காஞ்சனபுரி ஆகியவை. மாகாணத்தின் மேற்கு விளிம்பில் காயின் மாநிலம் மியான்மருடன் ( பர்மா ) நீண்ட எல்லை உள்ளது.
வரலாறு
[தொகு]தக் மாகாணத்தின் மேற்குப் பகுதியில் தெனாசெரிம் மலைகள் டவ்னா மலைத்தொடரை சந்திக்கின்றன. மியான்மருக்குள் செல்லும் சில சாலைகள் மற்றும் எல்லை தாண்டிய சாலைகள் ஒன்று மே சாட்டில் உள்ளது. மே சாட்டின் வடமேற்கு தாய் பக்கத்தில் உள்ள பிரதான சாலை மே ஹாங் சோனை நோக்கி நேராக வடக்கே திரும்பும் வரை எல்லையைத் தாண்டிச் செல்கிறது. தக் மாகாணம் 16,406 கிமீ 2 ஆக்கிரமித்து, பாங்காக்கிலிருந்து வடக்கே 426 கி.மீ தொலைவில் உள்ளது [1]
தக் என்பது ஒரு வரலாற்று இராச்சியம், இது சுகோத்தாய் காலத்திற்கு முன்பே 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கட்டப்பட்டது. பண்டைய இராச்சியம் 1 ஆம் நூற்றாண்டில் உச்சத்தை கொண்டிருந்தது. 5 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்த இராச்சியத்தின் தலைநகரம் தெற்கே லாவோவுக்கு (இன்றைய லோப்புரி மாகாணம் ) மாற்றப்பட்டது. 663 ஆம் ஆண்டில் லாவோ இராச்சியத்தின் இளவரசி ஜமாதேவி என்பவரால் ஆம்போ பான் தக் என்ற நகரம் நிறுவப்பட்டது. இது ராம்காம்ஹெங் தலைமையிலான போர்கள் மூலம் சுகோதாய் இராச்சியத்தின் ஒரு பகுதியாக மாறியது மற்றும் மேற்கு முன்னணியில் முக்கிய கோட்டையை உருவாக்கியது. மன்னர் மகா தம்மராச்சாவின் ஆட்சியின் போது அயுதயா இராச்சியம் பர்மாவிடம் இழந்தபோது இந்த நகரம் மேலும் மேற்கு நோக்கி நகர்த்தப்பட்டு மியூங் ரஹாங் என பெயர் மாற்றப்பட்டது. ஆரம்பகால இரத்தனகோசின் காலத்தில் இந்த நகரம் பிங் ஆற்றின் கிழக்குப் பகுதிக்கு மாற்றப்பட்டது.[2]
பர்மாவுடனான போரின்போது அயுதாய இராச்சியம் வீழ்ச்சியடைவதற்கு முன்பு தக்கின் துணை ஆளுநராக மன்னர் தக்சின் இருந்தார். அவரது பெயர் சின் என்பதால், அவர் தக்கில் இருந்த காலத்தில் தக்-சின் என்று அழைக்கப்பட்டார்.[3]
நிலவியல்
[தொகு]பூமிபோல் அணை ( மன்னர் பூமிபால் அதுல்யாதெச்சின் பெயரிடப்பட்டது, பழைய பெயர் யான்ஹீ அணை ) காவ் கேவ் தம்போனில் (துணை மாவட்டம்), சாம் நாகாவ் மாவட்டமான தக் நகரில் உள்ளது, இது 1958 முதல் 1964 வரை கட்டப்பட்டது.[4] இது சாவோ பிரயா நதியின் இரண்டு ஆதாரங்களில் ஒன்றான பிங் நதியை நிறுத்தி வைக்கிறது.[5][6][7] தக்ஸின் மகாரத் தேசிய பூங்கா, நம்டோக் பா சாரோன் தேசிய பூங்கா, லான் சாங் தேசிய பூங்கா, மற்றும் குன் பாவோ தேசிய பூங்காக்கள் அனைத்தும் மாகாணத்தில் உள்ளன. துங்கை நரேசுவான் வனவிலங்கு சரணாலயம் ஏரி முன்புறத்தில் பாதியை காஞ்சனபுரி மற்றும் ஹுவாய் கா கைங் வனவிலங்கு சரணாலயத்துடன் உத்தாய் தானியின் எல்லையில் பகிர்ந்து கொள்கிறது மற்றும் இது உலக பாரம்பரிய தளங்கள் ஆகும்.[8][9]
பொருளாதாரம்
[தொகு]தக் பொருளாதாரத்தில் விவசாயம் ஒரு முக்கிய பகுதியாகும். தக் மாகாணம் அரிசி, சோளம், காய்கறிகள், பழங்கள், மாட்டிறைச்சி, திலாப்பியா(மீன்) மற்றும் பிற உணவுகளை உற்பத்தி செய்கிறது. தக்கில் உள்ள தொழில்களில் கருங்கல் குவாரி மற்றும் நகைகள் அடங்கும். துத்தநாக சுரங்கமானது முன்னர் மே சோட் மாவட்டத்தில் இருந்த்தது.[10]
கைவினைப்பொருட்கள் மற்றும் மியான்மர் தயாரிப்புகளும் வர்த்தகத்திற்கு முக்கியம். தக்கின் வடக்கு பகுதியில் உள்ள பூமிபால் அணை அதன் மிகவும் பிரபலமான சுற்றுலா அம்சமாகும். தெற்குப் பகுதியில் சுற்றுலா, குறிப்பாக சுற்றுச்சூழல் சுற்றுலா, பிரபலமான இடங்களான தி லோ சு நீர்வீழ்ச்சி, தி லோ லு நீர்வீழ்ச்சி, நடைபயணம் மற்றும் அதன் பல்வேறு வன இருப்புகளில் வெள்ளை நீர் பட்கு விளையாட்டு போன்றவற்றுடன் உள்ளது. தக் அதன் லோய் கிராத்தோங் திருவிழாவிற்கும் பெயர் பெற்றது, அங்கு பல கிராத்தாங்க்களைக் கொண்ட க்ராத்தோங் சாய் ஆற்றின் கீழே ஒரு நீண்ட வரிசையில் மிதக்கிறது.[11] லோய் கிராத்தோங் திருவிழா லோயி கிராத்தோங் இரவு மியூங் தக் மாவட்டத்தில் பிங் ஆற்றில் நடைபெறுகிறது.
போக்குவரத்து
[தொகு]சாலைகள்
[தொகு]தக் வடக்கின் ஒரு முக்கிய தகவல் தொடர்பு மற்றும் போக்குவரத்து மையமாகும், மூன்று ஆசிய நெடுஞ்சாலைகள் மாகாணம் வழியாக செல்கின்றன . மே சோட் மாவட்டத்தில் மியான்மர்-தாய் எல்லை வழியாக ஏ.எச் 1 நுழைகிறது ஏ.எச் 2 மாகாணம் வழியாக வடக்கிலிருந்து தெற்கு நோக்கி செல்கிறது. மேலும் AH16 தக்கில் முடிகிறது.
வான்வெளி
[தொகு]தக் மாகாணத்திற்கு தக் விமான நிலையம் சேவை செய்கிறது.
விளக்கப்படங்கள்
[தொகு]மக்கள்தொகையில் கால் பகுதியினர் தாய்லாந்தின் மலைவாழ் பழங்குடியினரைச் சேர்ந்தவர்கள்: யாவ், காரேன் (தாய் கரியாங்), ஆகா (தாய் ஆகா), லாஹு (தாய் முசோ), மொங் (தாய் மொங்) மற்றும் லிசு (தாய் லிசா). தக்கின் மிகப்பெரிய பழங்குடி கரேன்.[12]
அகதிகள்
[தொகு]2008 ஆம் ஆண்டின் அகதிகளுக்கான ஐக்கிய நாடுகளின் ஆணையத் )தரவுகளின்படி, பர்மாவில் இருந்து பதிவுசெய்யப்பட்ட 121,000 அகதிகளில் கிட்டத்தட்ட 95,000 பேர் தக் மாகாணத்தில் உள்ள பல அகதி முகாம்களில் தங்க வைக்கப்பட்டுள்ளனர், இதில் மே லா முகாம் 45,000 காரேன் அகதிகளுடன் மிகப்பெரியது.[13]
சின்னங்கள்
[தொகு]மாகாண முத்திரை ராஜ யானை மீது அமர்ந்துள்ள நரேசுவான் மன்னரைக் காட்டுகிறது.[1] சில நேரங்களில் யானைக்கு கீழே ஒரு கருடா சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது, ஏனெனில் கருடா தாய்லாந்தின் மாநில அடையாளமாகும். நரேசுவான் மன்னர் புனித நீரை தரையில் ஊற்றுவதாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது, இது சுதந்திரத்தை அறிவிப்பதற்கான ஒரு குறியீட்டு செயல். இது பர்மாவோடு 1584 ஆம் ஆண்டு நடந்த போரைக் குறிக்கிறது, பர்மிய கட்டுப்பாட்டிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட முதல் எல்லை நகரமாக தக் இருந்தபோது.
மாகாண முழக்கம்
[தொகு]"அற்புதமான இயற்கையின் நகரம், மிகப்பெரிய பூமிபோல் அணை, கிங் தாக்சின் பெரிய மற்றும் அழகான காடுகள்".[1]
மாகாண மரம் ஆசிய ஜடோபா, மாகாண மலர் ஆர்க்கிட் மரம் அத்தி..
நிர்வாக பிரிவுகள்
[தொகு]இந்த மாகாணம் ஒன்பது மாவட்டங்களாக ( ஆம்போஸ் ) பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. இவை மேலும் 63 துணை மாவட்டங்கள் ( டம்பன்கள் ) மற்றும் 493 கிராமங்கள் ( முபன்கள் ) என பிரிக்கப்பட்டுள்ளன .
மனித சாதனை அட்டவணை 2014
[தொகு]2003 ஆம் ஆண்டு முதல், தாய்லாந்தில் ஐக்கிய நாடுகளின் மேம்பாட்டுத் திட்டம் (யுஎன்டிபி) மனித வளர்ச்சியின் எட்டு முக்கிய பகுதிகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு கூட்டு குறியீடான மனித சாதனை குறியீட்டை (எச்ஏஐ) பயன்படுத்தி துணை தேசிய மட்டத்தில் மனித வளர்ச்சியின் முன்னேற்றத்தைக் கண்டறிந்துள்ளது.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ 1.0 1.1 1.2 "General Data". Tak Province. Archived from the original on 5 ஜூலை 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 May 2015.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "General Information - Tak". North of Thailand. Archived from the original on 12 June 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-21.
- ↑ "King Taksin the Great". Wangderm Palace. 2003. Archived from the original on 2002-08-10. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-08-02.
- ↑ "Bhumibol Dam". Rid Go Th. Archived from the original on 17 September 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-20.
- ↑ "Royal Irrigation Department River Gauges Report". RID Stations. 2002. Archived from the original on 14 August 2009. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-20.
- ↑ "Chao Phraya River Basin (Thailand)". World Water Assessment Programme. Archived from the original on 8 June 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-20.
- ↑ "Detailed Map of the Chao Phraya River Basin (Thailand)". World Water Assessment Programme. Archived from the original on 18 September 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-20.
- ↑ "Thung Yai Naresuan Wildlife Sanctuary". United Nations Environment Programme - World Conservation Monitoring Centre. March 1991. Archived from the original on 2008-07-18. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-21.
- ↑ "Huai Kha Khaeng Wildlife Sanctuary". United Nations Environment Programme - World Conservation Monitoring Centre. March 1991. Archived from the original on 2008-07-18. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-21.
- ↑ Wipatayotin, Apinya (14 November 2018). "Cadmium-sickened villagers awarded B16m compensation". Bangkok Post. https://www.bangkokpost.com/news/general/1575334/cadmium-sickened-villagers-awarded-b16m-compensation. பார்த்த நாள்: 14 November 2018.
- ↑ "Loy Krathong Sai". Tourism Authority of Thailand (TAT). Archived from the original on 1 நவம்பர் 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 May 2015.
- ↑ "Mountain-Biking and Trekking in Northwest Thailand". Thai Cycling. Archived from the original on 30 March 2009. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-08-04.
- ↑ "Myanmar Thailand Border: Refugee Population By Gender". The UN Refugee Agency. 2008-04-01. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2017-11-16.
| பன்னாட்டு | |
|---|---|
| தேசிய | |
| மற்றவை | |
