ஜுகல்பந்தி
ஜுகல்பந்தி (Jugalbandi) என்பது இந்திய பாரம்பரிய இசையில், குறிப்பாக இந்துஸ்தானி இசையில் ஓர் செயல்திறன் ஆகும். ஆனால் கர்நாட இசையிலும் இரண்டு தனி இசைக்கலைஞர்களின் பாடலும் இதில் இடம்பெறுகிறது. [1] [2] ஜுகல்பந்தி என்ற சொல்லின் பொருள், "இரட்டையர்கள்". இரண்டு குரல் அல்லது கருவியாக இருக்கலாம்.
பெரும்பாலும், இசைக்கலைஞர்கள் வெவ்வேறு கருவிகளை வாசிப்பார்கள். எடுத்துக்காட்டாக, சித்தார் இசைக் கலைஞர் ரவிசங்கருக்கும், சரோத் கலைஞர் அலி அக்பர் கான் ஆகியோருக்கு இடையிலான பிரபலமான இணைப் பாடல்கள், 1940 களில் இருந்து இந்த வடிவமைப்பை வாசித்தன. மிகவும் அரிதாக, இசைக்கலைஞர்கள் (அல்லது குரலிசைக் கலைஞர்கள்) வெவ்வேறு மரபுகளைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்கலாம். (அதாவது கர்நாடக மற்றும் இந்துஸ்தானி ). ஜுகல்பந்தியை வரையறுப்பது என்னவென்றால், இரண்டு தனிப்பாடல்களும் சமமான நிலையில் இருக்க வேண்டும். இரு இசைக்கலைஞர்களும் ஒரே தனிப்பாடலாளராகவோ அல்லது உடன் வந்தவர்களாகவோ இருந்துவிட்டால், ஒரு செயல்திறனை உண்மையிலேயே ஜுகல்பந்தி என்று கருத முடியும். ஜுகல்பந்தியில், இரு இசைக்கலைஞர்களும் முன்னணி கலைஞர்களாக செயல்படுகிறார்கள். மேலும் இரு கலைஞர்களிடையே ஒரு விளையாட்டுத்தனமான போட்டியும் நிலவுகிறது.
இந்துஸ்தானி-கர்நாடக ஜுகல்பந்தி
[தொகு]இந்துஸ்தானி மற்றும் கர்நாடக பாணிகளைச் சேர்ந்த ஜுகல்பந்தி என்பது ஒரு கைம்முரசு இணைக் கலைஞருடன் இந்துஸ்தானி கலைஞரையும், கர்நாடக கலைஞருடன் மிருதங்கக் கலைஞருடன் தம்புராவையும் சேர்த்துக் கொள்ளும் ஒப்பீட்டளவில் பொதுவான வடிவமாக உருவாகியுள்ளது. ஒவ்வொரு மரபிலிருந்தும் முக்கிய கலைஞர்கள் தங்கள் சொந்த பாணியில் ஒரு அமைப்பை முன்வைக்கிறார்கள். பின்னர் ஒன்றாக இணைந்து ஒரு பொதுவான பகுதியை முன்வைக்கிறார்கள். பொதுவான இசை பொதுவாக யமான்-கல்யாணி, பைரவி-சிந்துபைரவி, கீரவாணி போன்ற இரு மரபுகளுக்கும் பொதுவான ஒருஇராகத்தில் இருக்கும்.
ஜஸ்ராங்கி
[தொகு]ஜஸ்ராங்கி என்பது ஜுகல்பந்தியின் மற்றொரு வடிவமாகும். ஜுகல்பந்தியின் இந்த புதிய வடிவத்தை கண்டுபிடித்தவர் என பண்டிட் ஜஸ்ராஜ் பாராட்டப்படுகிறார். ஜஸ்ராங்கி ஜுகல்பந்தியில் ஒரு ஆண் மற்றும் ஒரு பெண் பாடகர் ஒரே நேரத்தில் இரண்டு வெவ்வேறு ராகங்களை இரண்டு வெவ்வேறு அளவுகளில் பாடுவார்கள். இது இந்திய பாரம்பரிய இசையின் மூர்ச்சனா கொள்கையின் அடிப்படையில் அமைந்திருக்கும். இரண்டு பாடகர்களும் சட்ஜம்- மத்தியமம் மற்றும் சட்ஜம்-பஞ்சமம் என்ற பாவனைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார்கள். பெண் குரலின் 'மா' குறிப்பு ஆண் குரலின் 'சா' ஆகவும், ஆண் குரலின் 'பா' என்பது பெண் குரலில் 'சா' என மாறும். பாடகர்கள் இருவரும் தங்கள் சொந்த களத்தில் பாடுவதால், இசையின் தரம் இழக்கப்படுவதில்லை. [3]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Gérard Béhague (1984). Performance practice: ethnomusicological perspectives. Greenwood Press. p. 27. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-313-24160-4. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 July 2013.
- ↑ Latha Varadarajan. The Domestic Abroad:Diasporas in International Relations. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-988987-7. பார்க்கப்பட்ட நாள் 14 July 2013.
- ↑ http://www.thehindu.com/features/november-fest/sanjeev-abhyankar-ashwini-bhide-deshpande-at-friday-review-november-fest-2014/article6522606.ece