இஸ்மாயிலிகள்
| இஸ்மாயிலிகள் | |
| |
| இஸ்மாயிலி மையம், துசான்பே, தஜிகிஸ்தான் | |
| வகைப்பாடு | சியா இசுலாம் |
|---|---|
| புவியியல் பிரதேசம் | இந்தியா, பாகிஸ்தான், நடு ஆசியா, சிரியா, ஈரான், சவுதி அரேபியா, கிழக்கு ஆப்பிரிக்கா & வட அமெரிக்கா[1] |
| ஆரம்பம் | 11வது நூற்றாண்டு[2] மத்திய கிழக்கு |
| பிரிவுகள் | துருஸ்[3][4][5] |
| உறுப்பினர்கள் | சுமார் 2.5 மில்லியன்,[6] அல்லது 5 மில்லியன் முதல் 15 மில்லியன் வரை[7] |
இஸ்மாயிலிகள் (அரபு: الإسماعيلية) என்பது சியா இசுலாமின் ஒரு கிளை ஆகும்.[8] பன்னிருவர் சியா இசுலாமியர்களிடமிருந்து இஸ்மாயிலிகள் வேறுபடுகிறார்கள். இஸ்மாயிலின் இளைய சகோதரரான மூசா அல்-காதிமை உண்மையான இமாமாக ஏற்றுக்கொண்டவர்களே இஸ்மாயிலிகள்.[9]
8ம் நூற்றாண்டில் முகம்மது இப்னு இஸ்மாயிலின் மரணத்திற்குப் பிறகு, இஸ்மாயிலியத்தின் போதனைகள் இன்று அறியப்படும் நம்பிக்கை அமைப்பாக மேலும் மாறியது, இஸ்லாமிய மதத்தின் ஆழமான, ஆழ்ந்த பொருளின் வெளிப்படையான செறிவு கொண்டது. இறுதியில் உசுலிசம் மற்றும் அக்பரிசம் மிகவும் இலக்கியவாத (ஜாஹிர்) நோக்கிய வளர்ச்சியுடன், ஷியா இஸ்லாம் இரண்டு தனித்தனி திசைகளில் வளர்ந்தது. சரியத் சட்டம் மற்றும் வழிகாட்டிகளாக இருந்த பன்னிரண்டு இமாம்களின் செயல்கள் மற்றும் நபியின் வாசகங்கள் (நபிவழி) ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்தும் உசுலி மற்றும் அக்பரி குழுக்கள, ஆழ்ந்த உண்மை மற்றும் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய தெய்வீக யதார்த்தத்தின் வெளிப்பாட்டைக் குறிக்கும் "காலத்தின் இமாம்" மேலும் கடவுளுக்கு ஒரு வெளிச்சம்.[10]
இஸ்மாயிலிசம் ஒரு கட்டத்தில் உயர்ந்து சியா இஸ்லாத்தின் மிகப்பெரிய கிளையாக மாறியது. 10 முதல் 12ம் நூற்றாண்டுகளில் பாத்திம கலீபக ஆட்சியில் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தது. இஸ்மாயிலிகள் ஒரே கடவுள் கொள்கையும், முஹம்மதுவுடன் தெய்வீக வெளிப்பாட்டின் முடிவையும் நம்புகிறார்கள். அவரை "எல்லா மனிதகுலத்திற்கும் கடவுளின் இறுதி தீர்க்கதரிசி மற்றும் தூதர்" என்று அவர்கள் பார்க்கிறார்கள். இஸ்மாயிலிகள் மற்றும் பன்னிருவர், சியா இசுலாம் ஆகியோர் தொடக்க கால இமாம்களை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். இஸ்மாயிலிகள் இப்னு ஜாஃபரை ஏழாவது இமாமாக ஏற்றுக்கொண்டனர். இஸ்மாயிலி சிந்தனை புதிய பிளாடோனிய தத்துவத்தில் பெரிதும் தாக்கம் கொண்டது.[11][12]
இஸ்மாயிலிகளின் பெரிய பிரிவினரான நிசாரி இஸ்மாயிலிகள் நான்காம் ஆகா கானை 49 வது பரம்பரை இமாமாக அங்கீகரித்துள்ளனர்.[13]
வாழிடங்கள்
[தொகு]இஸ்மாயிலிகள் நடு ஆசியா, இந்தியா, பாகிஸ்தான், ஏமன், லெபனான், மலேசியா, சிரியா, ஈரான், சவுதி அரேபியா, ஜோர்டான், ஈராக், குவைத், ஆகிய நாடுகளில் இஸ்மாயிலிகளைக் காணலாம். மேலும் ஆப்பிரிக்கா, அங்கோலா, வங்காளதேசம் மற்றும் தென்னாப்பிரிக்கா மற்றும் சமீபத்திய ஆண்டுகளில் ஐரோப்பா, கனடா, ஆஸ்திரேலியா, நியூசிலாந்து, அமெரிக்கா மற்றும் டிரினிடாட் மற்றும் டொபாகோ ஆகிய நாடுகளுக்கு இஸ்மாயிலிகள் குடிபெயர்ந்துள்ளனர்.[14][15]
பிளவின் வரலாறு
[தொகு]சியா இஸ்லாத்தின் ஆறாவது இமாம் ஜாபர் அல் சாதிக் இறந்த பிறகு, சியா இஸ்லாமின் இமாம் பதவிக்கு வாரிசு தகராறின் விளைவாக மூன்று பிரிவுகளாகப் பிரிந்தது. இஸ்மாயிலி சியாக்கள் ஜாபர் அல் சாதிக்கின் மகன் இஸ்மாயில் பின் ஜாஃபரின் ஆதரவாளர்களாக இருந்தனர். பிற பிரிவினர் துருஸ்கள், நிசாரி இசுமாயிலிகள் மற்றும் போக்ராஸ்கள்
நம்பிக்கைகள்
[தொகு]தூதன் ஜிப்ரீல், முஹம்மது நபிக்கு குர்ஆனை வழங்கினார். இஸ்மாயிலி முஸ்லிம்கள் தங்கள் இமாமுக்கு குர்ஆன் வசனங்களை சமூகத்தின் உறுப்பினர்களுக்கு காலத்திற்கு ஏற்ப விளக்குவதற்கு அதிகாரம் இருப்பதாக நம்புகிறார்கள்.
சலாத், இஸ்லாமிய பிரார்த்தனை: தொழுகை முறையைத் தீர்மானிக்கும் அதிகாரம் ஹஸர் இமாமுக்கு உண்டு. இன்றைய இஸ்மாயிலி முஸ்லீம்கள் மற்ற முஸ்லீம் பிரிவினரைப் போல ஒரு நாளைக்கு ஐந்து வேளை தொழ வேண்டும் என்று அவசியமில்லை. மாறாக அவர்கள் ஒரு நாளைக்கு மூன்று வேளை தொழுகிறார்கள். ஆண்களும் பெண்களும் ஒன்றாகத் தொழுவதற்குத் தடையில்லை.
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "Ismāʿīliyyah". Encyclopaedia Britannica. 20 January 2017.
- ↑ "Ismāʿīliyyah". Encyclopaedia Britannica. 20 January 2017.
- ↑ Hunter, Shireen (2010). The Politics of Islamic Revivalism: Diversity and Unity: Center for Strategic and International Studies (Washington, D.C.), Georgetown University. Center for Strategic and International Studies. University of Michigan Press. p. 33. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780253345493.
Druze - An offshoot of Shi'ism; its members are not considered Muslims by orthodox Muslims.
- ↑ Yazbeck Haddad, Yvonne (2014). The Oxford Handbook of American Islam. Oxford University Press. p. 142. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780199862634.
While they appear parallel to those of normative Islam, in the Druze religion they are different in meaning and interpretation. The religion is considered distinct from the Ismaili as well as from other Muslims belief and practice... Most Druze do not identify as Muslims..
- ↑ "Ismāʿīliyyah". Encyclopaedia Britannica. 20 January 2017.
The Druze, who live mostly in Syria, Lebanon, and Israel, are also Ismāʿīlī in origin.
- ↑ Steinberg, Jonah (2011). Isma'ili Modern: Globalization and Identity in a Muslim Community. University of North Carolina Press. p. 35. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780807834077.
- ↑ "Ismāʿīliyyah". Encyclopaedia Britannica. 20 January 2017.
- ↑ "Definition of Ismaili". www.dictionary.com (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-03-29.
- ↑ Foundation, Encyclopaedia Iranica. "Welcome to Encyclopaedia Iranica". iranicaonline.org.
- ↑ "Shaykh Ahmad al-Ahsa'i". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-04-25.
- ↑ "Ismaili Philosophy | Internet Encyclopedia of Philosophy". www.iep.utm.edu. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-04-01.
- ↑ "Early Philosophical Shiism". Cambridge University Press. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-04-01.
- ↑ Aga Khan IV பரணிடப்பட்டது 6 நவம்பர் 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Sarfaroz Niyozov (March 2010). "Shi'a Ismaili Tradition in Central Asia – Evolution, Continuities and Changes". Simerg. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-03-20.
- ↑ Daftary, Farhad (1998). A Short History of the Ismailis. Edinburgh, UK: Edinburgh University Press. pp. 1–4. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7486-0687-4.