இத்தேர்தலில் நாடாளுமன்றத் தொகுதிகளின் எண்ணிக்கை 520ஆக உயர்த்தப்பட்டிருந்தது. இதில் இரண்டு உறுப்பினர்கள் நேரடியாக நியமிக்கப்பட்ட ஆங்கிலோ-இந்தியர்கள். இந்திய விடுதலைக்குப் பிறகு தொடர்ந்து இந்தியப் பிரதமராகப் பதவி வகித்த ஜவகர்லால் நேரு 1964ம் ஆண்டு மரணடமடைந்தார். அவருக்குப்பின் யார் பிரதமர் ஆவது என்று காங்கிரசுக்குள் எழுந்த கோஷ்டிப் பூசலில் காமராஜர், நிஜலிங்கப்பா தலைமையிலான “சிண்டிகேட்” குழு, மொரார்ஜி தேசாயினைத் தோற்கடித்து லால் பகதூர் சாஸ்திரியைப் பிரதமராக்கியது. ஆனால் பதவியேற்ற இரு ஆண்டுகளுள் சாஸ்திரியும் இறந்து போகவே மீண்டும் தலைவர் தேர்தலில் மோதல் ஏற்பட்டது. தேசாய்க்கு எதிராக இம்முறை சாஸ்திரி அமைச்சரவையில் தொலைத்தொடர்புத்துறை அமைச்சராக இருந்த நேருவின் மகள் இந்திரா காந்தியை பிரதமர் வேட்பாளராக நிறுத்தியது சிண்டிக்கேட். இந்திரா தேசாயை எளிதில் வென்று 1966ல் பிரதமரானார். 1960களில் இந்திய மக்களிடையே காங்கிரசின் செல்வாக்கு பெருமளவு சரிந்திருந்தது. 1962 இந்திய-சீனப் போர், 60களின் மத்தியில் நிலவிய கடும் உணவுப் பற்றாக்குறை, விலைவாசி உயர்வு, இந்திராவுக்குத் தன் தந்தையைப் போல் தனிப்பட்ட செல்வாக்கு இல்லாமை போன்ற காரணங்களாலும், தமிழ்நாடு, பஞ்சாப், மேற்கு வங்காளம் போன்ற மாநிலங்களில் காங்கிரசுக்கு வலுவான எதிர்க்கட்சிகள் உருவாகியிருந்ததாலும் காங்கிரசு பலவீனமான நிலையில் இத்தேர்தலை சந்தித்தது. முந்தைய தேர்தல்களைவிட மிகக் குறைவான அளவு வாக்குகளையும் இடங்களையும் வென்று ஆட்சியமைத்தது.